师者,所以传道受业解惑也。人非生而知之者,孰能无惑?惑而不从师,其为惑也,终不解矣。生乎吾前,其闻道也固先乎吾,吾从而师之;生乎吾后,其闻道也亦先乎吾,吾从而师之。吾师道也,夫庸知其年之先后生于吾乎?是故无贵无贱,无长无少,道之所存,师之所存也。 …… 圣人无常师。孔子师郯子、苌弘、...
师者,所以传道受业解惑也。人非生而知之者,孰能无惑?惑而不从师,其为惑也,终不解矣。生乎吾前,其闻道也固先乎吾,吾从而师之;生乎吾后,其闻道也亦先乎吾,吾从而师之。吾师道也,夫庸知其年之先后生于吾乎?是故无贵无贱,无长无少,道之所存,师之所存也。 嗟乎!师道之不传也久矣!欲人之无惑也...
21、古之学者必有师。师者,所以传道受业解惑也。
A. 师者,所以传道受业解惑也受:传授 B. 今之众人,其下圣人也亦远矣众人:一般人 C. 惑而不从师惑:疑惑 D. 彼与彼年相若也,道相似也。道:道德学问 2. 下列句中加点的虚词意义和用法相同的一项是 A. 不拘于时青,取之于蓝,而青于蓝 B. 蚓无爪牙之利句读之不知,感之不解 C. 人非生而知之积善成...
百度试题 结果1 题目1、古之学者必有师。师者,所以传道受业解惑也 。 相关知识点: 试题来源: 解析 所以传道受业解惑也。 最佳答案唐·韩愈《师说》 古之学者必有师.古时候求学问的人一定有老师.所谓老师,就是(用来)传授道理、授与专业知识、解答疑难问题的人....
师者,所以传道、受业、解惑也。人非生而知之者,孰能无惑?惑而不从师其为惑也终不解矣。生乎吾前,其闻道也,固先乎吾,吾从而师之;生乎吾后,其闻道也,亦先乎吾,吾从而师之。吾师道也,夫庸②知其③年之先后生于吾乎?是故无贵无贱,无长无少,道之所存,师之所存也。【注释】①庸:岂,难道。②其:...
古之学者必有师。师者,所以传道受业解惑也。 [译文] 古时候求学的人,一定有老师。老师是传授道理、教给学业、解决疑难问题的人。 [出典] 韩愈《师说》 注: 1、【原文】 古之学者必有师。师者,所以传道受业解惑也。人非生而知之者,孰能无惑?惑而不从师,其为惑也,终不解矣。生乎吾前,其闻道也固先乎吾...
古之学者必有师。师者,所以传道受业解惑也。人非生而知之者,孰能无惑?惑而不从师,其为惑也,终不解矣。生乎吾前,其闻道也固先乎吾,吾从而
百度试题 结果1 题目古之学者必有师。师者,所以传道受业解惑也。相关知识点: 试题来源: 解析 唐·韩愈《师说》 古之学者必有师。 古时候求学问的人一定有老师。所谓老师,就是(用来)传授道理、授与专业知识、解答疑难问题的人。
师者,所以传道受业解惑也。本句是说,古代求学的人一定有老师。老师,是依靠他来传授道、讲授学业、解除疑惑的人。这两句论述了老师的作用,说明了从师学习的必要性,这是构成中心论点的一项重要内容。2.是故无贵无贱,无长无少,道之所存,师之所存也。本句是说,就从师问道来说,没有贵和贱、长和少的区别,道理...