夫克伐怨欲不行,犹有以用其力;意必固我既绝,无所用吾力矣。故曰克己复礼为仁,虽克己而未至于复礼,未可以为仁也。 《论语集注》曰:有是四者而能制之,使不得行,可谓难矣。仁则天理浑然,自无四者之累,不行不足以言之也。克去己私以复乎礼,则私欲不留,而天理之本然者得矣。若但制而不行,则是未...
众人纵之而不能止之,学者止之而不能去之。去之可以为仁,止之则可以为义而已。 唐文治曰:四者之病虽不同,无非气质用事。 张栻曰:克伐怨欲不行,亦可谓能制其私欲者矣。然克伐怨欲之根,犹在也。若夫仁者之心,则克伐怨欲无自而萌焉。故制之于流,未若澄之于源也。欲进于是,其惟克己乎? 戴溪曰:四...
夫克伐怨欲不行,犹有以用其力;意必固我既绝,无所用吾力矣。故曰克己复礼为仁,虽克己而未至于复礼,未可以为仁也。 《论语集注》曰:有是四者而能制之,使不得行,可谓难矣。仁则天理浑然,自无四者之累,不行不足以言之也。克去己私以复乎礼,则私欲不留,而天理之本然者得矣。若但制而不行,则是未...
从这里就能看出原宪的问题,他太清高了!清高到把别人都看成了小人,把别人都弄得不舒服。我们再接着讲这句论语。克 克:好胜。这是我们每个人都有的毛病。我们人就是爱和周围的人攀比,总想着要胜过别人。同学成绩比你好,你会不会难受?同事受到领导表扬,你会不会难受?亲戚家的孩子,找到一份比你好的工作...
张栻曰:克伐怨欲不行,亦可谓能制其私欲者矣。然克伐怨欲之根,犹在也。若夫仁者之心,则克伐怨欲无自而萌焉。故制之于流,未若澄之于源也。欲进于是,其惟克己乎? 戴溪曰:四者不行,犹未绝其本。谓之用力则可,谓之仁则未也。夫克伐怨欲不行,犹有以用其力;意必固我既绝,无所用吾力矣。故曰克己复...
“克、伐,怨,欲不行焉,可以为仁矣?”子曰:“可以为难矣,仁则吾不知也。” 【译文】 原宪问什么是“耻”。孔子说: “国家政治清明,可以去做官领取俸禄;国家政治昏暗,若是出来做官领取俸禄,这就是耻。”原宪: 字子思。孔子弟子。谷:俸禄。 “好胜、自夸 、怨恨,贪欲如果都能避免,这个人能称得上仁吗?
阅读下面的材料,完成以下题目。 “克、伐、怨、欲不行焉,可以为仁矣?”子曰:“可以为难矣,仁则吾不知也。”(《论语•宪问》) 子贡曰:“管仲非仁者与?桓公杀公子纠,不
孔子道:“可以说是难能可贵的了,若说是仁人,那我不能同意。” ⑴可以为仁矣——这句话从形式上看应是肯定句,但从上下文看,实际应是疑问句,不过疑问只从说话者的语势来表示,不藉助于别的表达形式而已。这一段可以和“邦有道,贫且贱焉,耻也;邦无道,富且贵焉,耻也。”(8.13)互相发明。
“克、伐、怨、欲不行焉,可以为仁矣克、伐、怨、欲不行焉,可以为仁矣:这句话也是原宪的问话。克,好胜。伐,自夸。怨,怨恨。欲,贪欲。不行,没有表现于外?”子曰:“可以为难矣,仁则吾不知也。”在历代训解《论语》的著述中,本章或与上章合,或别为一章。今依朱熹《论语集注》另辟一章,此章也是原宪...
《论语》里的人生哲学 一、中心思想──仁 21. 宪问:“克、伐、怨、欲,不行焉,可以为仁矣?”子曰:“可以为难矣!仁则吾不知也。”【宪问】【白话翻译】原思宪问孔子:“好胜、矜夸、怨恨、贪欲四种恶行不犯着,能称得上仁吗?”孔子说:“这也算难能可贵了,但是不是算得上仁?我就不知道了。”