【原文】14.11 子曰:“孟公绰为赵、魏老则优,不可以为滕、薛大夫。” 【翻译】 孔子说:“孟公绰做晋国越氏、魏氏的家臣,是才力有余的,但不能做滕、薛这样小国的大夫。”
【原文】14.11 子曰:“孟公绰为赵、魏老则优,不可以为滕、薛大夫。” 【翻译】 孔子说:“孟公绰做晋国越氏、魏氏的家臣,是才力有余的,但不能做滕、薛这样小国的大夫。”
【原文】子曰:“孟公绰(chuò)①为赵、魏老②则优③,不可以为滕、薛④大夫⑤。” ①孟公绰:鲁国大夫,三桓孟氏族人,为人廉静寡欲。②老:古时对某些臣僚的尊称;③优:充足,有余力。④滕、薛:滕国和薛国,…
若夫滕薛则小国也,大夫之职烦劳,意者公绰之才有所不足,故不可为耳。大抵用人之方,贵于处之得其当而已。 《论语正义》曰:《汉书·薛宣传》“昔孟公绰优于赵魏,而不宜滕薛,故或以德显,或以功举”,是言为赵魏老当以德,为滕薛大夫当以才,故能有功也。 杨氏曰:知之弗豫,枉其才而用之,则为弃人矣...
zǐ子yuē曰::mèng孟gōng公chuò绰wéi为zhào赵、、wèi魏lǎo老zé则yōu优,,bù不kě可yǐ以wéi为téng滕、、xuē薛dà大fū夫。。 注释 1孟公绰:鲁国大夫,属于孟孙氏家族。 2老:这里指古代大夫的家臣。 3优:有余。 >4滕薛:滕,诸侯国家,在今山东滕县。薛,诸侯国家,在今山东滕县东南一带。
14.11 子曰:“孟公绰为赵魏老则优①,不可以为滕、薛大夫②。” 【注释】 ①孟公绰(chuò):鲁国的大夫,为人清心寡欲。赵魏:晋国最有权势的大夫赵氏、魏氏。老:大夫的家臣。优:优裕。 ②滕、薛:当时的小国,在鲁国附近。滕在今山东滕县,薛在今山东滕县西南。 【翻译】 孔子说:“孟公绰担任晋国的赵氏、魏氏...
14.11 子曰:“孟公绰为赵魏老则优①,不可以为滕、薛大夫②。” 【注释】 ①孟公绰:鲁国的大夫,为人清心寡欲。赵魏:晋国最有权势的大夫赵氏、魏氏。老:大夫的家臣。优:优裕。 ②滕、薛:当时的小国,在鲁国附近。滕在今山东滕县,薛在今山东滕县西南。 【翻译】 孔子说:“孟公绰担任晋国的赵氏、氏的家臣是...
子曰:“孟公绰为赵、魏老则优,不可以为滕、薛大夫。” 【原文朗读】 【注释】 孟公绰:鲁国大夫,此人清廉寡欲,孔子非常敬重他的人品,在教育弟子的时候常引用并夸赞孟公绰的德行。 赵、魏:春秋时晋国有六大家族,赵氏和魏氏位列其中,也很有权势。后来,这六大家族只剩下“韩赵魏”三家。到了战国时期,晋国分...
①孟公绰(chuò):鲁国的大夫,为人清心寡欲。赵魏:晋国最有权势的大夫赵氏、魏氏。老:大夫的家臣。优:优裕。 ②滕、薛:当时的小国,在鲁国附近。滕在今山东滕县,薛在今山东滕县西南。 【翻译】 孔子说:“孟公绰担任晋国的赵氏、魏氏的家臣是绰绰有余的,但是做不了滕国和薛国这样小国的大夫。” ...
比如说这里提到的孟公绰,那么孔夫子说了孟公绰,他可以坐这样的位置,而不能做滕、薛两个小国的大夫。这也延伸了一个道理,因为从孔夫子的角度,他可以看得清楚孟公绰其人的优点,那我们自己也是一样的,我们要懂得识己之能,我们看看自己可以坐在什么样的位置上,适合去做什么样的事情,我们才可以把自己的长处发挥...