《聊斋志异》·黄九郎 何师参,字子萧,斋于苕溪之东,门临旷野。薄暮偶出,见妇人跨驴来,少年从其后。妇约五十许,意致清越。转视少年,年可十五六,丰采过于姝丽。何生素有断袖之癖,睹之,神出于舍;翘足目送,影灭方归。次日,早伺之。落日冥蒙,少年始过。生曲意承迎,笑问所来。答以“外祖家”。生请过斋...
聊斋志异·卷三·黄九郎 何师参,字子萧,斋于苕溪之东,门临旷野。薄暮偶出,见妇人跨驴来,少年从其后。妇约五十许,意致清越;转视少年,年可十五六,丰采过于姝丽。何生素有断袖之癖,睹之,神出于舍,翘足目送,影灭方归。 次日早伺之,落日冥蒙,少年始过。生曲意承迎,笑问所来。答以“外祖家”。生请过...
《聊斋志异》写男女浪漫情事极其出色,从本篇看,在同性恋的描写上,蒲松龄也毫不逊色。 明末清初话本小说《石点头》在卷十四《潘文子契合鸳鸯冢》的入话中曾介绍了当日社会男同性恋的状况:“那男色一道,从来原有这事。读书人的总题叫做翰林风月,若各处乡语又是不同,北边人叫炒茹茹;南方人叫打蓬蓬;徽州人叫塌豆...
便用车装载着金银绢帛,请假回到了翰林家。不久之后,巡抚去世了。九郎用巡抚赐予的财物建造房屋,置办家具,蓄养仆人和丫环,与他的母亲和舅妈一起生活。九郎出行时,车马仪仗非常豪华,没有人知道他其实是狐狸。选自《聊斋志异》 声明:本故事内容皆为虚构,文学创作旨在丰富读者业余生活,切勿信以为真。
聊斋中的《黄九郎》故事寓意深远。该故事主要描述了一位年轻书生何子萧与狐狸黄九郎之间的情感纠葛和奇异经历。在这个故事中,黄九郎是一个纯真善良、飘逸洒脱的狐狸。然而,因种种原因,故事中九郎自己被“上献”给高层,并享受了极高的待遇。故事中还涉及到何子萧因迷恋九郎而魂魄出窍,又托身回来,以及九郎为了...
聊斋志异《黄九郎》原⽂、翻译及赏析 聊斋志异《黄九郎》原⽂ 何师参,字⼦萧,斋于苕溪之东[1],门临旷野。薄暮偶出,见妇⼈跨驴来,少年从其后。妇约五⼗许,意致清越[2].转视少年,年可⼗五六,丰采过于姝丽[3].何⽣素有断袖之癖[4].睹之,神出于舍[5];翘⾜⽬送,...
生捉臂遮留[17],下管钥[18].九郎无如何,赪颜复坐[19].挑灯共语,温若处子[20];而词涉游戏[21],便含羞,面向壁,未几,引与同衾。九郎不许,坚以睡恶为辞[22].强之再三,乃解上下衣,着裤卧床上。何灭烛;少时,移与同枕,曲肘加髀而狎抱之[23],苦求私昵。九郎怒曰:“以君风雅士,故与流连;乃此之...
「聊斋志异」黄九郎 何师参,字子萧,他那清幽的书斋坐落在苕溪的东边,门口正对着广袤无垠、一眼望不到尽头的原野。每当日暮西山,余晖将那原野染上一层金黄,景色煞是迷人。有一天傍晚,夕阳的余晖如同给大地披上了一层绚丽的锦缎。何子萧信步走出书斋,去感受那傍晚时分的宁静与美好。就在这时,他瞧见一个...
聊斋志异卷三·黄九郎 (蒲松龄)译文及注释何师参,字子萧,斋于苕溪之东,门临旷野。薄暮偶出,见妇人跨驴来,少年从其后。妇约五十许,意致清越;转视少年,年可十五六,丰采过于姝丽。何生素有断袖之癖,睹之,神出于舍,翘足目送,影灭方归。 次日早伺之,落日冥蒙,少年始过。生曲意承迎,笑问所来。答以“外...