过了好几天,九郎才露面,何生高兴地迎接他,并为上次的鲁莽道歉,又把他强拉进书馆,两人促膝而坐,笑语不断,何生暗自庆幸九郎不念旧恶。不久,二人又解衣脱鞋上床,何生又抚摩着九郎哀求交欢。九郎说:“你的一片缠绵情意,我已铭刻在心,可是二人亲爱无间,何必非要干这种事?”何生甜言蜜语地纠缠,只求亲近一下肌肤就...
九郎怒曰:“以君风雅士,故与流连;乃此之为,是禽处而兽爱之也!”未几,晨星荧荧,九郎径去。生恐其遂绝,复伺之,蹀躞凝盼,目穿北斗。 过数日,九郎始至,喜逆谢过;强曳入斋,促坐笑语,窃幸其不念旧恶。无何,解屦登床,又抚哀之。九郎曰:“缠绵之意,已镂肺膈,然亲爱何必在此?”生甘言纠缠,但求一亲玉...
饮酒过程中,九郎突然提出要离开。何师参紧紧抓住他的手臂,阻止他离去,并锁上了门。九郎面红耳赤,无奈之下只得再次坐下。在灯下,何师参与九郎交谈,九郎表现得十分腼腆,每当话题涉及轻浮之言,他便羞涩地沉默不语,甚至转身面向墙壁。过了一段时间,何师参提出要与九郎同床共眠,九郎以自己睡相不佳为由拒绝。
九郎拿出银两,盖房子、置家具、雇了仆人、丫鬟,母亲和妗子都来一块住。九郎出出进进,车马随从很多,人们都不知道他是狐。聊斋中的《黄九郎》故事寓意深远。该故事主要描述了一位年轻书生何子萧与狐狸黄九郎之间的情感纠葛和奇异经历。在这个故事中,黄九郎是一个纯真善良、飘逸洒脱的狐狸。然而,因种种原因,...
九郎无如何,赪颜复坐,挑灯共语,温若处子,而词涉游戏,便含羞面向壁。未几引与同衾,九郎不许,坚以睡恶为辞。强之再三,乃解上下衣,着裤卧床上。生灭烛,少时移与同枕,曲肘加髀而狎抱之,苦求私昵。九郎怒曰:“以君风雅士故与流连,乃此之为,是禽处而兽爱之也!”未几晨星荧荧,九郎径去。 生恐其遂绝,...
聊斋志异《黄九郎》原⽂、翻译及赏析 聊斋志异《黄九郎》原⽂ 何师参,字⼦萧,斋于苕溪之东[1],门临旷野。薄暮偶出,见妇⼈跨驴来,少年从其后。妇约五⼗许,意致清越[2].转视少年,年可⼗五六,丰采过于姝丽[3].何⽣素有断袖之癖[4].睹之,神出于舍[5];翘⾜⽬送,...
自得九郎,动息不相离,侍妾十余视同尘土。九郎饮食供具如王者,赐金万计。半年抚公病,九郎知其去冥路近也,遂辇金帛,假归公家。既而抚公薨,九郎出资,起屋置器,畜婢仆,母子及妗并家焉。九郎出,舆马甚都,人不知其狐也。余有“笑判”,并志之:男女居室,为夫妇之大伦;燥湿互通,乃阴阳之正窍。迎风待月,...
不多时,何生就拉他一同睡觉,九郎不同意,坚持说两人在一起睡不着。何生勉强再三,九郎解开衣服穿着裤子躺下了。何生吹了灯,过一会就过去与九郎同在一个枕头上,又拥抱他,要求与他私交。九郎生气地说:“我以为你是风雅之士,才住了下来。你这种行为,真是禽一兽 之爱了!”一会儿,天上晨星闪闪,九郎便起身走了。
九郎顿时怒不可遏,生气地说道:“我本以为你是个风雅之士,这才住了下来。没想到你竟有如此禽兽般的行径!”说罢,趁着天上晨星闪闪,九郎起身匆匆离去。何生唯恐九郎就此绝情不再前来,依旧天天痴痴地等待着,毫无目的地在门前走来走去,那期盼的目光仿佛能穿透北斗星辰。又过了几日,九郎终于又来了。何生...