浣溪沙·游蕲水清泉寺[宋代] 苏轼 游蕲水清泉寺,寺临兰溪,溪水西流。 山下兰芽短浸溪,松间沙路净无泥,潇潇暮雨子规啼。 (潇潇 一作:萧萧)谁道人生无再少? 门前流水尚能西! 休将白发唱黄鸡。译文 游玩蕲水的清泉寺,寺庙在兰溪的旁边,溪水向西流淌。 山脚下兰草新抽的幼芽浸润在溪水中,松林间的沙路被...
苏轼 游蕲水清泉寺,寺临兰溪,溪水西流。 山下兰芽短浸溪,松间沙路净无泥,萧萧暮雨子规啼。(萧萧 一作:潇潇) 谁道人生无再少?门前流水尚能西!休将白发唱黄鸡。 《浣溪沙·游蕲水清泉寺》译文 游玩蕲水的清泉寺,寺庙在兰溪的旁边,溪水向西流淌。 山脚下兰草新抽的幼芽浸润在溪水中,松林间的沙路被雨水冲洗得...
题目《浣溪沙》 苏轼 游蕲水清泉寺,游蕲水清泉寺,寺临兰溪,溪水西流. 山下兰芽短浸溪 相关知识点: 试题来源: 解析 『译文』 山脚下兰草嫩芽入小溪, 松林间小路清沙净无泥, 傍晚细雨中杜鹃阵阵啼. 谁说人老不可再年少? 门前流水还能执著奔向西! 不必烦恼叹白发,多愁唱黄鸡 ...
《浣溪沙·游蕲水清泉寺》是宋代文学家苏轼的词作。此词描写雨中的南方初春,表达作者虽处困境而老当益壮、自强不息的精神,洋溢着一种向上的人生态度。上阕写暮春三月兰溪幽雅的风光和环境,景色自然明丽,雅淡清美;下阕抒发使人感奋的议论,即景取喻,表达有关人生感悟,启人心智。全词即景抒慨,写景纯用白描,细致淡雅...
浣溪沙·游蕲水清泉寺朝代:宋代|作者:苏轼|游蕲水清泉寺,寺临兰溪,溪水西流。 山下兰芽短浸溪,松间沙路净无泥,潇潇暮雨子规啼。 谁道人生无再少?门前流水尚能西!休将白发唱黄鸡。 译文/注释 译文 游玩蕲水的清泉寺,寺庙在兰溪的旁边,溪水向西流淌。山脚下刚生长出来的幼芽浸泡在溪水中,松林间的沙路被雨水...
浣溪沙·游蕲水清泉寺 苏轼〔宋代〕 山下兰芽短浸溪, 松间沙路净无泥,萧萧暮雨子规啼。 谁道人生无再少? 门前流水尚能西!休将白发唱黄鸡。 译文、赏析 / 严勇 译文 山下的兰花芽,刚刚长出,浸润在溪水中,何其可爱;松间的沙石路,被雨水冲洗得一尘不染,何其清新;傍晚时分,细雨萧萧,听到了远处杜鹃的啼鸣,...
苏轼《浣溪沙游蕲水清泉寺》原文、译文及赏析 浣溪沙游蕲水清泉寺 苏轼 游蕲水清泉寺,寺临兰溪,溪水西流。 山下兰芽短浸溪,松间沙路净无泥,潇潇暮雨子规啼。 谁道人生无再少?门前流水尚能西!休将白发唱黄鸡。 游玩蕲水的清泉寺,寺庙在兰溪的旁边,溪水向西流淌。山脚下刚生长 出来的幼芽浸泡在溪水中,松林间...
浣溪沙·游蕲水清泉寺注释: 游蕲水清泉寺,寺临兰溪,溪水西流。 游玩蕲水的清泉寺,寺庙在兰溪的旁边,溪水向西流淌。 山下兰芽短浸(jìn)溪,松间沙路净无泥,潇潇(xiāo)暮雨子规啼。(潇潇 一作:萧萧) 山脚下兰草新抽的幼芽浸润在溪水中,松林间的沙路被雨水冲洗的一尘不染,傍晚时分,细雨萧萧,布谷声声。
浣溪沙·游蕲水清泉寺 【宋代】苏轼 游蕲水清泉寺,寺临兰溪,溪水西流。 山下兰芽短浸溪,松间沙路净无泥,潇潇暮雨子规啼。 谁道人生无再少?门前流水尚能西!休将白发唱黄鸡。 注释 蕲qí水:县名,今湖北浠水县。 浸:泡在水中。 萧萧:形容雨声。