夫物以多为贱,故南方人不贵重之。, 出自唐诗人白居易的《浔阳三题 并序》 庐山多桂树,湓浦多修竹,东林寺有白莲华,皆植物之贞劲秀
答案 此句借荔枝的遭遇暗示了全文的主旨,前三句表面论说的是荔枝,实际是指不得志的仁人志士。后四句由物联想到人,水到渠成,提示了荔枝的象征意义,抒发了仁人志士不得志的苦闷和无奈。
(5)夫物以不知而轻,味以无比而疑(被动句) 译文:事物因为不为人知而被忽视,味道因为无法比较而被怀疑。 (6)何侧生之见疵(被动句) 译文:为何荔枝生于侧枝被指责? (7)柿可称乎梁侯,梨何幸乎张公(被动句) 译文:柿子何以被梁侯欣赏,梨子何以被张公赏识? 开元名相,一代文宗--张九龄 张九龄(678-740),...
不可常用也,故言多方殊类异故,则不可偏观也,非也。 【原文】 夫物有以同而不率遂同①。辞之侔也,有所至而正。其然也,有所以然也;其然也同,其所以然不必同。其取②之也,有所以取之;其取之也同,其所以取之不必同。是故辟、侔、援、推之辞,行而异,转而危,远而失,流而离本,则不可不审也,不...
致虚极,守静笃(dǔ)①。万物并作,吾以观复。夫物芸芸③,各复归其根。归根曰静③,静曰复命。复命曰常④,知常曰明。不知常,妄作凶。知常容⑤,容乃公,公乃全,全乃天⑥,天乃道,乃久,没身不殆⑦。 【注释】 ①笃(dǔ):极度、顶点。
一受其成形,不亡以待尽。与物相刃相靡,其行尽如驰而莫之能止,不亦悲乎!终身役役而不见其成功, 然疲役而不知其所归,可不哀邪!人谓之不死,奚益!其形化,其心与之然,可不谓大哀乎?人之生也,固若是芒乎?其我独芒,而人亦有不芒者乎? 夫随其成心而师之,谁独且无师乎?奚必知代而自取者有...
《道德经》第十六章里说:“致虚极,守静笃。万物并作,吾以观复。夫物芸芸,各复归其根。归根曰静,静曰复命。” 意思是说,使心灵保持虚和静的至极笃定状态,不受影响。万物都一齐蓬勃生长,我从而考察其往复的道理。那万物纷纷芸芸,各自返回它的本根。返回到它的本根就叫做清静,清静就叫做复归于生命。
原文:致虚极,守静笃。万物并作,吾以观复。夫物芸芸,各归其根。归根曰静,静曰复命。复命曰常,知常曰明。不知常,妄作凶;知常容。容乃公,公乃全,全乃天,天乃道,道乃久,没身不殆。 曾仕强《道德经》第十六章,讲虚极静笃的功夫。我们一般人讲修身,实际上要修心,两个要并重。修心怎么修,就是要虚极...
然则人之所以为人者,非特以二足而无毛也,以其有辨也。今夫狌狌形笑〔4〕,亦二足而无毛也,然而君子啜其羹,食其胾〔5〕。故人之所以为人者,非特以其二足而无毛也,以其有辨也。夫禽兽有父子而无父子之亲,有牝牡而无男女之别〔6〕。故人道莫不有辨。【注解】〔1〕已:同"以",由于。〔2〕辨:指上下、...
道德经里说,致虚极,守静笃。万物并作,吾以观复。夫物芸芸,各复归其根。归根曰静,静曰复命。复命曰常,知常曰明。不知常,妄作凶。知常容,容乃公,公乃全,全乃天,天乃道,乃久,没身不殆。 意思是使心灵虚寂到极点,使生活的清静达到极致坚守不变。在万物都蓬勃生长的时候,我从中仔细观察它们生死循环的...