阅读下列这首诗,完成各题。李凭①箜篌引李贺 吴丝蜀桐②张高秋,空山凝云颓不流。 江娥啼竹素女愁,李凭中国弹箜篌。 昆山玉碎凤凰叫,芙蓉泣露香兰笑。 十二门③前融冷光,二十三丝动紫皇。 女娲炼石补天处,石破天惊逗秋雨。 梦入神山教神妪,老鱼跳波瘦蛟舞。 吴质不眠倚桂树,露脚斜飞湿寒兔④。
《李凭箜篌引》是唐代诗人李贺的作品。此诗运用一连串出人意表的比喻,传神地再现了乐工李凭创造的诗意浓郁的音乐境界,生动地记录下李凭弹奏箜篌的高超技艺,也表现了作者对乐曲有深刻理解,具备丰富的艺术想象力。全诗语言峭丽,构思新奇,独辟蹊径,对乐曲本身,仅用两句略加描摹,而将大量笔墨用来渲染乐曲惊天地、泣鬼神...
李凭箜篌引对照翻译:吴丝蜀桐张高秋,空山凝云颓不流。 吴丝蜀桐制作的精美箜篌,在深秋里弹奏,灵彻的琴声,使空中的云彩凝垂不流。 江娥啼竹素女愁,李凭中国弹箜篌。 湘娥感动泪洒斑竹,素女聆听满怀哀愁。这是乐师李凭,在京城演奏箜篌。 昆山玉碎凤凰叫,芙蓉泣露香兰笑。 乐声时而像昆山玉碎,时而像凤凰悠鸣,时而...
在深秋的夜晚,弹奏起吴丝蜀桐制成精美的箜篌。听到美妙的乐声,天空的白云凝聚起来不再飘游。湘娥把泪珠洒满斑竹,九天素女也牵动满腔忧愁。出现这种情况,是由于乐工李凭在京城弹奏箜篌。乐声清脆动听得就像昆仑山美玉击碎,凤凰鸣叫;时而使芙蓉在露水中饮泣,时而使香兰开怀欢笑。清脆的乐声,融和了长安城十二门前的清冷...
这首诗为唐代诗人李贺的《李凭箜篌引》,通过对乐师李凭弹奏箜篌情景的生动描绘,展现了音乐艺术的神奇魅力及其引发的强烈情感共鸣与超凡想象,体现出诗人丰富的想象力和独特的艺术表现力。以下是对此诗的深入解析: 1. 乐器与演奏者:“吴丝蜀桐张高秋,空山凝云颓不流。”诗篇开头即点明了乐器的独特性——用吴地丝线与...
李凭箜篌引[1] 唐 李贺 吴丝蜀桐张高秋[2],空山凝云颓不流。江娥啼竹素女愁[3],李凭中国弹箜篌[4]。昆山玉碎凤凰叫[5],芙蓉泣露香兰笑[6]。十二门前融冷光[7],二十三丝动紫皇[8]。女娲炼石补天处,石破天惊逗秋雨[9]。梦入神山教神妪,老鱼跳波瘦蛟舞。吴质不眠倚桂树,露脚斜飞湿寒兔。【...
李凭箜篌引唐代·李贺吴丝蜀桐张高秋,空山凝云颓不流。江娥啼竹素女愁,李凭中国弹箜篌。昆山玉碎凤凰叫,芙蓉泣露香兰笑。十二门前融冷光,二十三丝动紫皇。女娲炼石补天处,石破天惊逗秋雨。梦入神山教神妪,老鱼跳波瘦蛟舞。吴质不眠倚桂树,露脚斜飞湿寒兔。 【译文】: 秋夜弹奏起吴丝蜀桐制成精美的...
《李凭箜篌引》 唐·李贺 吴丝蜀桐张高秋,空山凝云颓不流。 江娥啼竹素女愁,李凭中国弹箜篌。 昆山玉碎凤凰叫,芙蓉泣露香兰笑。 十二门前融冷光,二十三丝动紫皇。 女娲炼石补天处,石破天惊逗秋雨。 梦入神山教神妪,老鱼跳波瘦蛟舞。 吴质不眠倚桂树,露脚斜飞湿寒兔。
李凭:当时的梨园艺人,善弹奏箜篌。唐·杨景山《听李凭弹箜篌》诗曰:「听奏繁弦玉殿清,风传曲度禁林明。君王听乐梨园暖,翻到《云门》第几声?」「花咽娇莺玉嗽泉,名髙半在玉筵前。汉王欲助人间乐,从遣新声坠九天。」 箜篌引:乐府旧题,属《相和歌·瑟调曲》。 箜篌:古代弦乐器。又名空侯、坎侯。形状有...