第五章 不如守中天地不仁①,以万物为刍狗②;圣人不仁③,以百姓为刍狗。天地之间,其犹橐籥④乎?虚而不屈⑤,动而愈出。多言数穷⑥,不如守中⑦。 【语译】①天地不仁:天地没有意志,也没有仁爱之心。它只是物理的、自然的存在,不具...
第五章:“天地不仁,以万物为刍狗。圣人不仁,以百姓为刍狗。天地之间,其犹橐龠乎!虚而不屈,动而愈出。多言数穷,不如守中。” 单从字面上注解,意思是说:天和地没有什么仁不仁的,本没有私心,也没有偏爱,只是任凭万物自然的生长。圣人也一样,任凭百姓自己去发展。天地之间,就像是一个大风箱,看似虚空却又蕴藏...
天地之间,其犹橐龠乎?虚而不屈,动而俞出。多言数穷,不若于守中。补知源而有支,守内而攻外,识浊而持清,行躁而心静,实言而行践,此谓之守;不远名利是有笃静,不弃七情而得明心,不去五味而无所贪,不离声色自居清静,此谓之中。守中之道,在于损益,言出则行践,易行于守中,无有障碍。通述:天(乾)地(...
天地之间,其犹橐龠乎? 虚而不屈,动而愈出 多言数穷,不如守中 万物不因天地之仁而生 百姓不因圣人之仁而生 让万物自然生长,让百姓自由发展 便是最好的治理之道 居上位者,最怕政令过多、言辞过多,多事害神,多方害身,多言招祸 能守中诚,不言而信 ...
天地之间无何以修身,其犹橐龠而以无为为之乎,是以修身用虚而不屈强为之名,用虚以修者,领虚之美,得虚之妙,虚之极而动方生,一动愈出,美而愈知其妙。到此难言矣,多言而无可言矣,故数穷不如知我之美,会我之妙,抱我至中至道,而守我冥忘之理,常存真一之气。天地以不仁长存,修身之圣人,效天地之不...