孔子所言《诗》,即《诗经》、《诗三百》。国人熟知的“窈窕淑女,君子好逑”,“蒹葭苍苍,白露为霜。所谓伊人,在水一方”,等等,都出自《诗经》。《诗经》本是文学作品集,但是在《四库全书》中,《诗经》没有收录在“敛藏着文学艺术冬日般的精粹与对人心灵的激荡”的“集部”,而是归为“意味着文化的生发...
家训故事 春秋时山东曲阜的一座庭院中,一个春光明媚的早上,孔夫子立于院中,语重心长地对充满稚气的儿子孔鲤说:“不学《诗》,无以言”“不学《礼》,无以立”。这段父子之间的经典对话,开启了中国家训史上庭训的先河。 孔子推崇尧、舜、文、武之...
《论语》解读:不学诗,⽆以⾔;不学礼,⽆以⽴ 不学诗,⽆以⾔;不学礼,⽆以⽴。译⽂:不学《诗经》,在社会交往中就不会说话;不学礼,在社会上做⼈做事,就不能⽴⾜。出处⼀:⼦⽈:“不知命,⽆以为君⼦也。不知礼,⽆以⽴也。不知⾔,⽆以知⼈也。” ...
当然它不是唯一的因素,一个能说的人,一个善用工具的人,用者本身也很重要。 7.不学礼,不懂义的人;只有言教,没有身教的人,最终也无法以德服人,无法经得起时间的考验而被淘汰的。 8.孔夫子说“不学礼,无以立”,有礼貌的话,就很能够在人群当中立足。所以我们很欢喜别人向我们问好,相同的,假如我们肯主动去...
不学诗,无以言;不学礼,无以立。 译文: 不学《诗经》,在社会交往中就不会说话;不学礼,在社会上做人做事,就不能立足。 出处一: 子曰:“不知命,无以为君子也。不知礼,无以立也。不知言,无以知人也。” --《论语·尧曰篇第二十》第三章
,无以言。”“《诗》可以兴,可以观,可以群,可以怨,迩之事父,远之事君。”古代人们个性化之创作,似以《诗经》所录为最古。故孔子云:“诗言志”——志者,识知也,记忆也,抱持也(追求也)。诗之作者,一为贵族及士君子,一为民间游吟者。十五国风中主要是民歌,作者多为不知名之民间游吟者。
闻《诗》,闻《礼》。闻《诗》、闻《礼》首先我知道了,不学《诗》,无以言。第二个又知道了,不学礼,无以立。 又闻君子之远其子也。同时又明白了一件事情,君子是对自己的儿子没有偏私的,也就是这里的远。远的反义词是近,对他比较亲近,也就是私厚。而远,没有私厚,不偏私。所以这里子禽感叹,原来君子是...
不学诗,无以言 孔子的儿子孔鲤,经常跟着孔子的弟子们一起学习。一天,孔子独自一个人站在庭院里,正好孔鲤走过来,孔子便问道:“鲤儿,你学了《诗经》没有?”孔鲤回答。“还没有。”孔子便说:“不学诗,无以言。”意思就是:不读《诗经》,连话都不会说了。言外之意即学习语言,必须学习诗经。为什...
所以孔子曾教导他儿子孔鲤说:“不学诗无以言”,就是说:君子们若不熟悉《诗》,在外交场合就可能搭不上话,那就贻笑大方了。而在重耳的随从之中,赵衰的《诗》水平是最高的,基本可以相当于现在英语八极水平,狐偃知道秦穆公这人虽身处西垂,但极其仰慕 中原文化,极其重视礼仪,所以坚持退让;而重耳也觉得...
实际上,先秦时期的贵族群体如果对《诗》不熟悉,不能用符合双方身份和当时氛围的作品来进行交流,出现“无以言”的尴尬境地就显而易见了,严重者甚至会挑起诸侯国之间的战争。“引诗”:为自己的论述找到依据,往往别有会心 所谓“引诗”,其用途要比“赋诗”更为广泛,主要指的是在各类言语、话术中引用《诗经...