《野望》是唐代诗人杜甫创作的一首五言律诗。这首诗通过描写秋天悲凉的气氛,融入作者深沉的哀痛之感,含蓄有力的批判了安史之乱。作品原文 野望 清秋望不极,迢遰起曾阴。远水兼天净,孤城隐雾深。叶稀风更落,山迥日初沉。独鹤归何晚,昏鸦已满林⑸。注释译文 词句注释 ⑴迢遰(dì):即迢递,遥远貌。
《野望》是唐代诗人杜甫在宝应元年十一月在射洪县所作的一首七言律诗。作品原文 金华山北涪水西,仲冬风日始凄凄。山连越隽蟠三蜀,水散巴渝下五溪。独鹤不知何事舞,饥乌似欲向人啼。射洪春酒寒仍绿,极目伤神谁为携?注释译文 ①金华山,在射洪县北,县又在涪水之西。《方舆胜览》:金华山,在梓州射洪...
《野望》是唐代诗人杜甫创作的一首七言律诗。诗人出城野望,表面上一派清旖景色,潜藏在下面的却是海内风尘。忧国伤时,想起诸弟们流离分散,自己孓然身在天涯,未来就更见艰危,表现出一种沉痛的感情。诗的首联写野望时所见的西山和锦江景色;颔联由野望联想到兄弟的离散和孤身浪迹天涯;颈联抒写迟暮多病不能报效国家之...
《野望》杜甫唐诗注释翻译赏析 作品简介: 《野望》是唐代诗人杜甫创作的一首七言律诗。诗人出城野望,表面上一派清旖景色,潜藏在下面的却是海内风尘。忧国伤时,想起诸弟们流离分散,自己孓然身在天涯,未来就更见艰危,表现出一种沉痛的感情。 诗的首联写野望时所见的西山和锦江景色;颔联由野望联想到兄弟的离散和...
《野望》是杜甫在成都时期的一首作品。当时,唐朝正处于安史之乱后的动荡时期,战乱频繁,民生凋敝。杜甫作为一位忧国忧民的诗人,他时刻关注着国家的命运和人民的疾苦。在这首诗中,他通过描绘自然景色和抒发个人情感,表达了对家国天下的深深忧虑。赏析 首联“西山白雪三城戍,南浦清江万里桥”,诗人以简练而富有...
〔杜甫〕〔唐〕 乱后碧井废,时清瑶殿深。 铜瓶未失水,百丈有哀音。 侧想美人意,应非寒甃沈。 蛟龙半缺落,犹得折黄金。 蕃剑 〔杜甫〕〔唐〕 致此自僻远,又非珠玉装。 如何有奇怪,每夜吐光芒。 虎气必腾趠,龙身宁久藏。 风尘苦未息,持汝奉明王。
野望 [唐] 杜甫 清秋望不极,迢递起曾阴。 远水兼天净,孤城隐雾深。叶稀风更落,山迥日初沈。独鹤归何晚,昏鸦已满林。 评析 全诗由望字着笔,因野望而生愁,国破家亡,天涯漂泊;近望吐蕃在川西猖獗;远望安史
《野望》杜甫 《野望》 年代:唐 作者: 杜甫 西山白雪三城戍,南浦清江万里桥。 海内风尘诸弟隔,天涯涕泪一身遥。 惟将迟暮供多病,未有涓埃答圣朝。 跨马出郊时极目,不堪人事日萧条。 作品赏 【注释】: 三城:在成都西部,指当时的松(今四川省松潘县)、维(今四川省理县西)、保(今四川省理县新保关西北)三...
野望唐代:杜甫 纳纳乾坤大,行行郡国遥。云山兼五岭,风壤带三苗。 野树侵江阔,春蒲长雪消。扁舟空老去,无补圣明朝。 杜甫 杜甫(712-770),字子美,自号少陵野老,世称“杜工部”、“杜少陵”等,汉族,河南府巩县(今河南省巩义市)人,唐代伟大的现实主义诗人,杜甫被世人尊为“诗圣”,其诗被称为“诗史”。杜...