过淮宋代:苏轼 朝离新息县,初乱一水碧。 暮宿淮南村,已渡千山赤。 麏鼯号古戍,雾雨暗破驿。 回头梁楚郊,永与中原隔。 黄州在何许,想像云梦泽。 吾生如寄耳,初不择所适。 但有鱼与稻,生理已自毕。 独喜小儿子,少小事安佚。 相従艰难中,肝肺如铁石。
过淮,天高秋月凉,风定秋水清。扁舟淮海间,爱此一叶轻。微生久羁旅,艰险已饱更。经今几往来,始见波浪平。篙师且停棹,莫遣鱼龙惊。吾行欲安之,要待东方明。
古诗《过淮》赏析过淮诗人:苏轼 朝代:朝离新息县,初乱一水碧。暮宿淮南村,已渡千山赤。麏鼯号古戍,雾雨暗破驿。回头梁楚郊,永与中原隔。黄州在何许,想像云梦泽。吾生如寄耳,初不择所适。但有鱼与稻,生理已自毕。独喜小儿子,少小事安佚。相従艰难中,肝肺如铁石。便应与晤语,何止寄衰疾。(时家在...
过淮朝离新息县,初乱一水碧。 暮宿淮南村,已渡千山赤。 麏鼯号古戍,雾雨暗破驿。 回头梁楚郊,永与中原隔。 黄州在何许,想像云梦泽。 吾生如寄耳,初不择所适。 但有鱼与稻,生理已自毕。 独喜小儿子,少小事安佚。 相従艰难中,肝肺如铁石。 便应与晤语,何止寄衰疾。 (时家在子由处,独与儿子...
过淮,侍亲数数来浮汴,护榇迢迢复渡淮。旨蓄曾无御寒具,细君唯有隐居钗。月衔远入鱼衔浪,潮退长汀蚌阁崖。素服华颠色相似,青铜不忍见形骸。
麏鼯号古戍,雾雨笼罩着破败的驿站。 回头再看梁楚之间的郊野,永远与中原相隔。 黄州在何方呢,想象着像是在云梦泽之中。 我生活就像是借宿一般,起初不挑选住处。 但只要有鱼和稻谷,生计就能自然而然地完成。 独喜欢我的小儿子,他少小事时过得舒适愉快。
过淮 宋代 : 陈渊 天高秋月凉,风定秋水清.扁舟淮海间,爱此一叶轻. 微生久羁旅,艰险已饱更.经今几往来,始见波浪平. 篙师且停棹,莫遣鱼龙惊.吾行欲安之,要待东方明. 陈渊 (?—1145)宋南剑州沙县人,字知默,世称默堂先生.初名渐,字几叟.早年从学二程,后师杨时.时以其深识圣贤旨趣,妻以女.高宗...
苏轼《过淮》朝离新息县,初乱一水碧。暮宿淮南村,已渡千山赤。麏鼯号古戍,雾雨暗破驿。回头梁楚郊,永与中原隔。黄州在何许,想像云梦泽。吾生如寄耳,初不择所适。但有鱼与稻,生理已自毕。独喜小儿子,少小事安佚。相从艰难中,肝肺如 - 宋瑞·乡村振兴于2023
过淮 作者:苏轼 年代:宋 朝离新息县,初乱一水碧。 暮宿淮南村,已渡千山赤。 麏鼯号古戍,雾雨暗破驿。 回头梁楚郊,永与中原隔。 黄州在何许,想像云梦泽。 吾生如寄耳,初不择所适。 但有鱼与稻,生理已自毕。 独喜小儿子,少小事安佚。 相従艰难中,肝肺如铁石。 便应与晤语,何止寄衰疾。 (时家...