霜松积旧翠,露月团如镜。诗负属景同,琴孤坐堂听。 相期黄菊节,别约红桃径。每把式微篇,临风一长咏。 《晚晴见终南诸峰》 秦分积多峰,连巴势不穷。半旬藏雨里,此日到窗中。 圆魄将升兔,高空欲叫鸿。故山思不见,碣石泬寥东。 《送饶州张使君》 ...
一、《宿山寺》众岫耸寒色,精庐向此分。流星透疏木,走月逆行云。绝顶人来少,高松鹤不群。一僧年八十,世事未曾闻。二、《题诗后》两句三年得,一吟双泪流。知音如不赏,归卧故山秋。三、《暮过山村》数里闻寒水,山家少四邻。怪禽啼旷野,落日恐行人。初月未终夕,边烽不过秦。萧条桑柘处,烟火...
贾岛的诗有哪些 1、《咏怀》 纵把书看未省勤,一生生计只长贫。 可能在世无成事,不觉离家作老人。 中岳深林秋独往,南原多草夜无邻。 经年抱疾谁来问,野鸟相过啄木频。 2、《题诗后》 二句三年得,一吟双泪流。 知音如不赏,归卧故山秋。 3、《剑客》 十年磨一剑,霜刃未曾试。 今日把示君,谁有不...
贾岛一生穷愁,苦吟作诗,其诗多写荒凉枯寂之境,长于五律,重词句锤炼。 寻隐者不遇 松下问童子,言师采药去。 只在此山中,云深不知处。 剑客 十年磨一剑,霜刃未曾试。 今日把示君,谁有不平事? 题诗后 两句三年得,一吟双泪流。 知音如不赏,归卧故山秋。 题李凝幽居 闲居少邻并,草径入荒园。 鸟宿池...
下面是小编收集整理的贾岛的诗二十首,希望对您有所帮助! 1、《寻隐者不遇》 松下问童子,言师采药去。 只在此山中,云深不知处。 2、《送友人游蜀》 万岑深积翠,路向此中难。 欲暮多羁思,因高莫远看。 卓家人寂寞,扬子业凋残。 唯有岷江水,悠悠带月寒。 3、《青门里作》 燕存鸿已过,海内几人愁。
——唐·贾岛《雪晴晚望》独倚竹杖眺望雪霁天晴,只见溪水上的白云叠叠重重。樵夫正走回那白雪覆盖的茅舍,闪着冷光的夕日步下危峰。野火烧燃着山上的蔓草,烟烽断续地缭绕着山石中的古松。我走向返回山寺的道路,远远地,听见了悠扬的暮钟 这首写景诗作于公元816年,当年贾岛长安应举落第,次年与从弟释无可...
《全唐诗》[卷571](贾岛诗集卷一) 1 「古意」 碌碌复碌碌,百年双转毂。志士终夜心,良马白日足。俱为不等闲,谁是知音目。眼中两行泪,曾吊三献玉。 2 「望山」 南山三十里,不见逾一旬。冒雨时立望,望之如朋亲。虬龙一掬波,洗荡千万春。日日雨不断,愁杀望山人。天事不可长,劲风来如奔。阴霪一以...
贾岛(779~843年),字浪(阆)仙,唐代诗人。贾岛一生穷愁,苦吟作诗,其诗多写荒凉枯寂之境,长于五律,重词句锤炼。与孟郊齐名,后人以“郊寒岛瘦”喻其诗之风格。1、寻隐者不遇唐代:贾岛松下问童子,言师采药去。只在此山中,云深不知处。贾岛是以“推敲”两字出名的苦吟诗人。一般认为他只是在用字方面...
贾岛的诗1 1、《宿成湘林下》 相访夕阳时,千株木未衰。石泉流出谷,山雨滴栖鸱。 漏向灯听数,酒因客寝迟。今宵不尽兴,更有月明期。 2、《送褚山人归日本》 悬帆待秋水,去入杳冥间。东海几年别,中华此日还。 岸遥生白发,波尽露青山。隔水相思在,无书也是闲。
其实,这是一首托物言志的诗。古人有佩剑的习惯,以此显示自己的身份与风度,如屈原有“带长铗之陆离兮,冠切云之崔嵬”(《九章》)的诗句,李白有“宝剑双蛟龙,雪花照芙蓉”(《古风》),可见,贾岛可能会有佩剑,但未必是一位侠客。那么,他十年磨砺的应该是他的才华,他希望能有机会试试“霜刃”,即希望有...