《行香子·过七里濑》宋·苏轼 一叶舟轻,双桨鸿惊。水天清、影湛波平。鱼翻藻鉴,鹭点烟汀。过沙溪急,霜溪冷,月溪明。重重似画,曲曲如屏。算当年、虚老严陵。君臣一梦,今古空名。但远山长,云山乱,晓山青。苏轼也是爱极了江南的,在乘舟经过富春江,路过七里濑时,他用如画般的笔墨写下这首词,满满都...
菩萨蛮·人人尽说江南好 唐代:韦庄 人人尽说江南好,游人只合江南老。春水碧于天,画船听雨眠。垆边人似月,皓腕凝霜雪。未老莫还乡,还乡须断肠。水仙子·咏江南 元代:张养浩 一江烟水照晴岚,两岸人家接画檐,芰荷丛一段秋光淡。看沙鸥舞再三,卷香风十里珠帘。画船儿天边至,酒旗儿风外飐。爱杀江南!...
江南忆,其次忆吴宫。吴酒一杯春竹叶,吴娃双舞醉芙蓉,早晚复相逢。江南逢李龟年 唐·杜甫 歧王宅里寻常见,崔九堂前几度闻。正是江南好风景,落花时节又逢君。寄扬州韩绰判官 唐·杜牧 青山隐隐水迢迢,秋尽江南草木凋。二十四桥明月夜,玉人何处教吹箫。送人游吴 唐·杜荀鹤 君到姑苏见,人家尽枕河。古...
南北朝·萧衍 江南莲花开,红光覆碧水。 色同心复同,藕异心无异。 ▌忆江南 唐·白居易 其一 江南好,风景旧曾谙。 日出江花红胜火,春来江水绿如蓝, 能不忆江南。 其二 江南忆,最忆是杭州。 山寺月中寻桂子,郡亭枕上看潮头, 何日更重游。 其三 江南忆,其次忆吴宫。 吴酒一杯春竹叶,吴娃双舞醉芙...
《忆江南.春去也二首》唐代:刘禹锡 春去也!多谢洛城人,弱柳从风疑举袂,丛兰裛露似沾巾,独坐亦含嚬。春去也,共惜艳阳天。犹有桃花流水上,无辞竹叶醉尊前。惟待见青天。这是一首伤春诗词,可惜春天已经匆匆而过,临走的时候,谢别洛阳城的人。柔软的柳枝随风挥舞像是在挥手,一丛丛的兰花沾满白露就像...
01 《梦江南》—唐·皇甫松 兰烬落,屏上暗红蕉。闲梦江南梅熟日,夜船吹笛雨潇潇。人语驿边桥。江南,那是一段萦绕在梦中的往事,如同静谧的湖水,映照着岁月的沧桑。梅熟的日子里,细雨绵绵,吹笛的船儿在夜色中轻轻摇曳,仿佛诉说着一段古老而悠扬的故事。我站在驿边的桥上,倾听着雨声潺潺,感受着江南...
最难忘怀的是,诗词里的江南!江南好,风景旧曾谙;日出江花红胜火,春来江水绿如蓝。能不忆江南?——白居易《忆江南》一江烟水照晴岚,两岸人家接画檐,芰荷丛一段秋光淡。看沙鸥舞再三,卷香风十里珠帘。画船儿天边至,酒旗儿风外飐。爱杀江南!——张养浩《水仙子.咏江南》暖风迟日柳初含,顾影看身...
若到江南赶上春,千万和春住。 《题金山寺》 苏轼 潮随暗浪雪山倾,远浦渔舟钓月明。 桥对寺门松径小,槛当泉眼石波清。 迢迢绿树江天晓,霭霭红霞海日睛。 遥望四边云接水,碧峰千点数鸿轻。 《如鱼水》 柳永 轻霭浮空,乱峰倒影,潋滟十里银塘。
《江南》/杜牧 春千里莺啼绿映,水村山郭酒旗风。南朝四百八十寺,多少楼台烟雨中。《菩萨蛮·人人尽说江南好》/韦庄 人人尽说江南好,游人只合江南老。春水碧于天,画船听雨眠。垆边人似月,皓腕凝霜雪。未老莫还乡,还乡须断肠。《风入松·寄柯敬仲》/虞集 画堂红袖倚清酣,华发不胜簪。几回晚直金銮殿,东风...
《送杜十四之江南》 孟浩然 荆吴相接水为乡, 君去春江正淼茫。 日暮征帆何处泊, 天涯一望断人肠。 《蝶恋花》 晏几道 梦入江南烟水路,行尽江南, 不与离人遇。 睡里消魂无说处,觉来惆怅消魂误。 欲尽此情书尺素,浮雁沉鱼, 终了无凭据。 却倚缓弦歌别绪,断肠移破秦筝柱。