《浣溪沙》词中“簌簌衣巾落枣花”一句,实为“枣花簌簌落衣巾”的倒文;杜甫《秋兴》一诗中有“香稻啄余鹦鹉粒,碧梧栖老凤凰枝”,原意为:鹦鹉啄余香稻粒,凤凰栖老碧梧枝。主宾倒置的同时,宾语“香稻粒”、“碧梧枝”还被拆开分属主宾位置。对于古典诗歌诗句的倒置,清人洪亮吉说:“诗家例用倒句法,方觉奇...
苏轼古诗《浣溪沙》初时虽也吟过饮中真味老更浓醉里狂言醒可怕定惠院寓居月夜偶出那样惴惴不安的诗句但当生活安顿下来之后樵夫野老的帮助亲朋故旧的关心州郡长官的礼遇山川风物的吸引促使他拨开眼前的阴霾敞开了超旷爽朗的心扉 苏轼古诗《浣溪沙》 苏轼古诗《浣溪沙》 《浣溪沙》全诗体现出了诗人旷达的胸襟。以下是小编...
宋·苏轼《浣溪沙》【诗词原文】 浣溪纱 宋·苏轼 山下兰芽短浸溪, 松间沙路净无泥, 萧萧暮雨子规啼。 谁道人生无再少? 门前流水尚能西! 休将白发唱黄鸡。 【诗词大意】 译文一 山脚下兰草嫩芽入小溪, 松林间小路清沙净无泥, 傍晚细雨中杜鹃阵阵啼。 谁说人老不可再年少? 门前流水还能执著奔向西...
5.苏轼的《浣溪沙》引经据典,反其意而用之,是怎么回事? 词中的“白发”、“黄鸡”语出白居易《醉歌》:“谁道使君不解歌,听唱黄鸡与白日。黄鸡催晓丑时鸣,白日催年西前没。腰间红绶系未稳,镜里朱颜看已失。”白居易诗是感叹黄鸡催晓,白日催年,朱颜易失,调子比较低沉。苏轼这里说不要徒自悲叹白发,感慨“...
苏轼浣溪沙译文注释 山下兰芽短浸(jìn)溪,松间沙路净无泥,潇潇(xiāo)暮雨子规啼。(潇潇 一作:萧萧)蕲(qí)水:县名,今湖北浠水县。浸:泡在水中。萧萧:形容雨声。子规:杜鹃,又叫杜宇、 布谷、子规、望帝、蜀鸟等。 谁道人生无再少?门前流水尚能西!休将白发唱黄鸡。无再少:不能回到少年时代。白发:老年...
主要作品:《江城子》《水调歌头》《念奴娇》《水龙吟》《赤壁赋》等。 诗词理解: 浣溪沙 [宋]苏轼 游/蕲水/清泉寺,寺临/兰溪,溪水/西流。 山下/兰芽/短浸溪,松间/沙路/净/无泥,潇潇/暮雨/子规/啼。 谁道/人生/无/再少?门...
在日常学习、工作和生活中,大家对赏析都再熟悉不过了吧,下面是小编为大家整理的苏轼《浣溪沙》原文及翻译赏析,希望对大家有所帮助。 浣溪沙·游蕲水清泉寺 【1】原文 游蕲水清泉寺。寺临兰溪,溪水西流。 山下兰芽短浸溪,松间沙路净无泥,萧萧暮雨子规啼。
六年级语文下,古诗词诵读⑨《浣溪沙》笔记+课堂解析 浣溪沙 宋 · 苏轼 游蕲水清泉寺,寺临兰溪,溪水西流。山下兰芽短浸溪,松间沙路净无泥,萧萧暮雨子规啼。谁道人生无再少?门前流水尚能西!休将白发唱黄鸡。作者:苏轼(1037年—1101年),字子瞻,号东坡居士,世称苏东坡。眉州眉山(今四川省眉山市...
这一句,出自苏轼的《浣溪沙·细雨斜风作晓寒》:细雨斜风作晓寒。淡烟疏柳媚晴滩。入淮清洛渐漫漫。 雪沫乳花浮午盏,蓼茸蒿笋试春盘。人间有味是清欢。苏轼一生对《浣溪沙》这个词牌情有独钟,写下了很多作品,不乏名作,但是从感情色彩来看,他写得最温情的《浣溪沙》,当属我们看到的这一首。这首词前有一...
浣溪沙·细雨斜风作晓寒 宋代 苏轼 元丰七年十二月二十四日,从泗州刘倩叔游南山 细雨斜风作晓寒,淡烟疏柳媚晴滩。入淮清洛渐漫漫。 雪沫乳花浮午盏,蓼茸蒿笋试春盘。人间有味是清欢。 译文 细雨斜风天气微寒。淡淡的烟雾,滩边稀疏的柳树似乎在向刚放晴后的沙滩献媚。眼前入淮清洛,亦仿佛渐流渐见广远无际。