色悴 页面 讨论 查看源代码 历史 色悴,病状名。面色憔悴枯萎无华。久病脏腑气血耗伤所致。多见于慢性病。
AI解释 法语维基词典 全文检索 法汉-汉法词典 complexion flétrie 用户正在搜索 憎寒,憎恨,憎恨(讨厌的事物),憎恨(厌恶),憎恨(厌恶)<书>,憎恨<书>,憎恨的,憎恨某人,憎恨说谎,憎人所憎, 相似单词 色彩鲜明度,色彩鲜艳的,色彩学,色彩油画家,色差,色悴,色带,色胆,色胆包天,色蛋白, ...
颜色憔悴 颜色憔悴是一个汉语成语,读音是yán sè qiáo cuì。形容脸色枯瘦,没有神采。
颜色:脸色。憔悴:萎靡困顿的样子。形容人脸色枯暗,没有神采。《楚辞.渔父》:“屈原既放,游于江潭,行吟泽畔,颜色憔悴,形容枯槁。” 颜色憔悴 成语接龙 【顺接】:颜色憔悴神郁气悴兰成憔悴朝荣夕悴形容憔悴惙怛伤悴黯兮惨悴袁宏憔悴 【逆接】:緑鬓朱颜鹤发童颜有孔铸颜绿发朱颜薄命红颜逆指犯颜汉祖龙颜...
色悴 面色憔悴无华。为慢性病容,系久病脏腑气血耗伤所致。
小提示:"日光吞野马,山色悴秋风。"的拼音和注音来自AI,仅供参考。 翻译及意思 词语释义 野马:野马yěmǎ未经人驯养的马,如蒙古野马又名普氏野马przhevalski’shorse逃到野外生活的家马∶田野上空蒸腾浮游的水汽野马也,尘埃也,生物之以息相吹也。——《庄子·逍遥游》。
庭柏旱久色悴漫赋[清] 何焯 原文 拼音版 背诵 庭tíng柏bǎi旱hàn久jiǔ色sè悴cuì漫màn赋fù 列liè纛dào本běn长cháng青qīng,颇pō讶yà杂zá黑hēi黄huáng。 虽suī云yún异yì彫diāo落luò,黯àn然rán多duō不bù扬yáng。 岂qǐ伊yī渴kě天tiān泽zé,姿zī貌mào摧cuī昂áng藏cáng。 应...
憔悴的解释(1) [wan and sallow]∶黄瘦;瘦损 憔悴孤虚。——[英]赫胥黎著、 严复译 《天演论》 形容 憔悴 憔悴了 许多 (2) [(of plants) withered]∶枯萎;凋零 花有点憔悴 (3) [weary]∶困顿 漂沦憔悴。——唐· 白居易 《琵琶行(并序)》 诗 生民憔悴 (4) [be worrid]∶烦恼 ...
《庭柏旱久色悴漫赋》是由何焯创作的一首诗。作品原文 列纛本长青,颇讶杂黑黄。虽云异彫落,黯然多不扬。岂伊渴天泽,姿貌摧昂藏。应坐旱尘封,莫听劲色彰。严风凝霿雾,挂树繁晓霜。日出但微泫,安能发故光。何时甘雪尺,高檠射深窗。翳霾尽漱浣,豁见翠凤翔。北岭苍髯身,凌寒皎相望(北方雾凝...