散樗 [ sàn chū ] 生词本 基本释义 详细释义 [ sàn chū ] 不成材之樗木。比喻无用之人。常用作自谦之辞。 内容来自网友贡献并经过权威书籍校验,百度提供平台技术服务。 贡献释义 百科释义 报错 散樗,典故名,典出《庄子集释》卷一上〈内篇·逍遥游〉、〈内篇·人间世〉。散樗,指栎树和樗木,...
散樗的读音是sànchū,解释是:不成材之樗木。比喻无用之人。常用作自谦之辞。语本《庄子·逍遥游》:“吾有大树,人谓之樗,其大本拥肿,而不中绳墨,其小枝卷曲,而不中规矩,立之涂,匠人不顾”。
散樗(sàn chū) 发音(Pronunciation):sàn chū 基本含义(Basic Meaning):指人们散落分散,无法团结一致,形容人之间没有团结合作。 详细解释(Detailed Explanation):散樗是一个形容词,由“散”和“樗”两个字组成。散指分散,樗指樗木,樗木是一种不结实的木头,容易散开。将两个字结合在一起,散樗形容人们分散无...
《散樗》 词语散樗 拼音sàn chū注音ㄙㄢˋㄔㄨ 解释1.不成材之樗木。比喻无用之人。常用作自谦之辞。语本《庄子.逍遥游》:"吾有大树,人谓之樗,其大本拥肿,而不中绳墨更多:https://www.bmcx.com/,其小枝卷曲,而不中规矩,立之涂,匠人不顾"。
散樗 散樗 散樗sàn chū [释义] 不成材之樗木。比喻无用之人。常用作自谦之辞。语本 [例句] 下官出山潦草,隐志不坚,立朝散樗,勛名未立,负媿良多。
散樗-汉语大词典 散樗 【1】不成材之樗木。比喻无用之人。常用作自谦之辞。语本《庄子·逍遥游》:“ 吾有大樹,人謂之樗,其大本擁腫,而不中繩墨,其小枝卷曲,而不中規矩,立之塗,匠人不顧”。{明}{屠隆}《綵毫记·归隐林泉》:“下官出山潦草﹐隱志不堅﹐立朝散樗﹐勛名未立﹐負媿良多。”{唐}{...
樗散 樗材 樗栎 樗栎之身 樗栎寿 樗栎身 臃肿 庄樗相关人物 惠施 庄子《庄子集释》卷一上〈内篇·逍遥游〉~39~ 惠子谓庄子曰:「吾有大树,人谓之樗。其大本拥肿而不中绳墨,其小枝卷曲而不中规矩,立之涂,匠者不顾。今子之言,大而无用,众所同去也。」《庄子集释》卷二中〈内篇·人间世〉~70~ ...
樗散,读音为chū sàn,汉语词语,典出《庄子集释》卷一上〈内篇·逍遥游〉、〈内篇·人间世〉。樗木材劣,多被闲置。比喻不为世用,投闲置散。 后常作谦词。解释 比喻不为世用,投闲置散。用以自谦,或指不愿为世俗做事。典故 典源 《庄子集释》卷一上〈内篇·逍遥游〉惠子谓庄子曰:「吾有大树,...
散樗,原指《庄子·逍遥游》中描述的不成材的大树,其树干粗大但不直,枝条弯曲而不合规矩,被比喻为无用之人。古人常以此自谦,表达自己的才能或品行不受世俗标准认可。如唐代骆宾王在《上吏部侍郎》中提到“散樗易朽”,暗示自己的才能不被接纳;明代屠隆在《彩毫记·归隐林泉》中也用“立朝散樗...