归去词 宋/ 王仲素 种松雨濯发,折笋春堕指。 长啸归去来,沧江一天水。
归去词【作者】王仲素 【朝代】宋 种松雨濯发,折笋春堕指。长啸归去来,沧江一天水。热门推荐念奴娇·赤壁怀古 苏轼(宋) 天净沙·秋思 马致远(元) 木兰诗 / 木兰辞 佚名(南北朝) 春望 杜甫(唐) 晓出净慈寺送林子方 杨万里(宋) © Baidu 使用百度前必读 百度首页 问题反馈 商务合作 关注微博 ...
归去词 查看更多 相关诗词 归去来兮辞·并序注音版 [魏晋]陶渊明 ...之易安。园日涉以成趣,门虽设而常关。策扶老以流憩,时矫首而遐观。云无心以出岫,鸟倦飞而知还。景翳翳以将入,抚孤松而盘桓。归去来兮,请息交以绝游。世与我而相...
归去,江上一犁春雨 / / 《如梦令》(宋)苏轼 为向东坡传语,人在玉堂深处。别后有谁来,雪压小桥无路。归去,归去,江上一犁春雨。/ / 就在苏轼以为将终老于躬耕之后,隔年四月,他被调离黄州,受到宋神宗的重新起用,在京城做翰林学士,但因遭权臣竭力排挤,他的心情并不好受,不由深深怀念在黄州的日子...
在《满庭芳·归去来兮》这首词中,苏轼用跳跃的、纵横捭阖的笔法,将过往的事迹、人生的思考、信念与追求完美地融进这首短短的词中,词作因为深刻而丰富的内容呈现出高超的艺术成就。 词作以“归去来兮”开篇,以“传语江南父老”收尾,贯穿其中的是苏轼在黄州将近五年生活的缩影,苏轼用真挚的情感填充词作,用真挚的...
虽抱文章,开口谁亲。且陶陶、乐尽天真。几时归去,作个闲人。对一张琴,一壶酒,一溪云。 纠错 译文及注释 译文 夜气清新,尘滓皆无,月光皎洁如银。值此良辰美景,把酒对月,须尽情享受。名利都如浮云变幻无常,徒然劳神费力。人的一生只不过像快马驰过缝隙,像击石迸出一闪即灭的火花,像在梦境中短暂的经历一样短...
原文:归去来兮,田园将芜胡不归!既自以心为形役,奚惆怅而独悲!悟已往之不谏,知来者之可追。实迷途其未远,觉今是而昨非。舟遥遥以轻飏,风飘飘而吹衣。问征夫以前路,恨晨光之熹微。乃瞻衡宇,载欣载奔。僮仆欢迎,稚子候门。三径就荒,松菊犹存。携幼入室,有酒盈樽。
几时归去,作个闲人。 对一张琴,一壶酒,一溪云。 1 读苏轼的这首《行香子》,只爱:“几时归去,做个闲人。对一张琴,一壶酒,一溪云一句。”有一种透彻与洒脱。词句读来轻巧,真要归去,不做一番醒转,不经几段羁绊,恐难如愿。我们都想逃脱世俗的枷锁,去过心里的日子,但也只是闲暇时的胡思乱想而已。当笙歌...
我欲乘风归去,又恐琼楼玉宇,高处不胜寒。出自宋代大文学家苏轼词作《水调歌头》。这是苏轼公元1076年(宋神宗熙宁九年)中秋在密州时所作。这首词以月起兴,与其弟苏辙七年未见之情为基础,围绕中秋明月展开想象和思考,把人世间的悲欢离合之情纳入对宇宙人生的哲理性追寻之中,反映了作者复杂而又矛盾的思想感情,又表现...