孟郊的古诗 篇1 1、《弦歌行》 驱傩击鼓吹长笛,瘦鬼染面惟齿白。暗中崒崒拽茅鞭, 倮足朱裈行戚戚。相顾笑声冲庭燎,桃弧射矢时独叫。 2、《覆巢行》 荒城古木枝多枯,飞禽嗷嗷朝哺雏。枝倾巢覆雏坠地, 乌鸢下啄更相呼。阳和发生均孕育,鸟兽有情知不足。 枝危巢小风雨多,未容长成已先覆。灵枝珍木满...
孟郊,(751~814),唐代诗人。现存诗歌500多首,以短篇的五言古诗最多,代表作有《游子吟》。有“诗囚”之称,又与贾岛齐名,人称“郊寒岛瘦”。1、游子吟唐代:孟郊慈母手中线,游子身上衣。临行密密缝,意恐迟迟归。谁言寸草心,报得三春晖。这首诗艺术地再现了人所共感的平凡而又伟大的人性美,所以千百年...
「孟郊」诗词全集(384首) 1 《登科后》 昔日龌龊不足夸,今朝放荡思无涯。春风得意马蹄疾,一日看尽长安花。 2 《 游子吟 / 迎母漂上作》 慈母手中线,游子身上衣。临行密密缝,意恐迟迟归。 展开全文 3 《游终南山》 南山塞天地,日月石上生。高峰夜留景,深谷昼未明。山中人自正,路险心亦平。
孟郊最出名十首诗 《游子吟》作者:孟郊(唐)诗文:慈母手中线,游子身上衣。临行密密缝,意恐迟迟归。谁言寸草心,报得三春晖。《登科后》作者:孟郊(唐)诗文:昔日龌龊不足夸,今朝放荡思无涯。春风得意马蹄疾,一日看尽长安花。《秋怀》作者:孟郊(唐)诗文:秋月颜色冰,老客志气单。冷露滴梦破,峭风...
出自唐·孟郊《游终南山》。诗句描写终南山之谷深山高及其幽明不同的情景:夜幕降临,高峰之上还有落日的余晖;旭日东升,阳光普照大地,幽谷尚处黑暗之中。二、青春须早为,岂能长少年。出自唐·孟郊《劝学》。青春,指年青时代。青春时光应该早作努力、奋发有为,因为一个人的少年时代不可能常驻,意在劝人珍惜时光...
奉报翰林张舍人见遗之诗 - 唐代·孟郊 百虫笑秋律, 清削月夜闻。 晓棱视听微, 风剪叶已纷。 君子鉴大雅, 老人非俊群。 收拾古所弃, 俯仰补空文。 孤韵耻春俗, 馀响逸零雰。 自然蹈终南, 涤暑凌寒氛。 岩霰不知午, 涧澌镇含曛。 曾是醒古醉, 所以多隐沦。 江调乐之远, 溪谣生徒新。 众蕴...
孟郊的诗10首【篇1】 朝代:唐朝|作者:孟郊 夜镜不照物,朝光何时升。黯然秋思来,走入志士膺。 志士惜时逝,一宵三四兴。清汉徒自朗,浊河终无澄。 旧爱忽已远,新愁坐相凌。君其隐壮怀,我亦逃名称。 古人贵从晦,君子忌党朋。倾败生所竞,保全归懵懵。
此诗用语自然、精致短小,但却真情满满,表达出无限母爱。第4名 《游终南山》南山塞天地,日月石上生。高峰夜留景,深谷昼未明。山中人自正,路险心亦平。长风驱松柏,声拂万壑清。即此悔读书,朝朝近浮名。这是一首登高感怀,抒发抛却功名利禄、向往自然、醉心山水之情的诗作。孟郊前半生为了功名利禄苦苦求索...