孟云卿天宝年间科场失意后,曾流寓荆州一带,过着极为贫困的生活。就在这样的飘泊流寓生活中的一个寒食节前夕,他写下了这首绝句。 寒食节在冬至后一百零五天,当春二月。由于江南气候温暖,二月已花满枝头。诗的首句描写物候,兼点时令。一个满字,传达出江南之春给人的繁花竞丽的感觉。这样触景起情,颇觉自然。与...
与元结关系也很近,前者特别推崇孟云卿。在元结编纂的《箧中集》中,共收录7位诗人24首诗,其中包括孟云卿五首诗,而且元结曾写诗赠送孟云卿,可见二人之间有着密切交集。再有,孟云卿与张彪、韦应物之间交往也较密。可以说,在诗友之间,能够证明孟云卿是一位朴实的人,能够结交到知心朋友。据记载,孟云卿存世诗作并...
孟云卿〔唐代〕 孤儿去慈亲,远客丧主人。 莫吟苦辛曲,谁忍闻可闻。 可闻不可说,去去无期别。 行人念前程,不待参辰没。 朝亦常苦饥,暮亦常苦饥。 飘飘万余里,贫贱多是非。 少年莫远游,远游多不归。 纠错 邺城怀古 孟云卿〔唐代〕 朝发淇水南,将寻北燕路。 魏家旧城阙,寥落无人住。 伊昔天地屯...
孟云卿〔唐代〕草草闾巷喧,涂车俨成位。冥冥何所须,尽我生人意。北邙路非远,此别终天地。临穴频抚棺,至哀反无泪。尔形未衰老,尔息才童稚。骨肉安可离,皇天若容易。房帷即灵帐,庭宇为哀次。薤露歌若斯,人生尽如寄。伤时 孟云卿〔唐代〕太空流素月,三五何明明。光耀侵白日,贤愚迷至精。四时更变化,...
孟云卿 (725-?年),盛唐诗人。平昌 (今山东省临邑县德平镇)人。生于河南洛阳。卒年不详。 一、生平事迹孟云卿幼年丧父,家道中衰。早年耕读于崇阳,年二十而学成。天宝年间 (742-755年),他一面耕读,一面奔波求仕,往来于东、西二京,但屡试不第,所谓 “二十学已成,三十名不彰” (《古挽歌》),所以, “气...
唐朝一位鲜为人知的诗人,其作品为杜甫所推重!诗人孟云卿是一生仕途失意,大历初流寓荆州,后又到广陵,这首《寒食》大概就是诗人漂泊江南时在某个寒食节前夕写下的。旧俗,清明节前一两天为寒食节,禁火三天,人俱冷食。传说“寒食”作为节令,并有此独特风俗是为了纪念春秋时期的介子推,相传介子推帮助晋文公从...
【作者小传】: 孟云卿,河南人,一曰武昌人。第进士,为校书郎。与杜甫、元结友善。诗一卷。 【作品】: 相和歌辞·挽歌 杂曲歌辞·悲哉行 杂曲歌辞·古别离 行行且游猎篇 古挽歌 放歌行 伤怀赠故人 邺城怀古 伤情 伤时二首(一作宋郊) 田园观雨兼晴后作 ...
孟云卿出生的时候正值开元盛世,约在开元十三年(公元725年),出生地是平昌县,也就是现在济南北部的商河县。 商河是座古县城,在很早以前叫做麦丘邑,相传神农的后裔,带着麦种,从西而来,寻到这个古老的地方,安定下来,洒下小麦的种子,传播种植技术,建立了自己的城邑,久而久之这个地方便被称为麦丘,神农的后裔也被称为...
孟云卿·唐 二月江南花满枝,他乡寒食远堪悲。 贫居往往无烟火,不独明朝为子推。 杂曲歌辞·悲哉行 孟云卿·唐 孤儿去慈亲,远客丧主人。莫吟苦辛曲,此曲谁忍闻。 可闻不可说,去去无期别。行人念前程,不待参辰没。 朝亦常苦饥,暮亦常苦饥。飘飘万馀里,贫贱多是非。 少年莫远游,远游多不归。 古...