拼音:shòunàláng tānfùtuó náng 【受】〔古文〕《唐韻》殖酉切《集韻》《韻會》《正韻》是酉切,音壽。《說文》相付也。《玉篇》得也。《易·旣濟》實受其福。《詩·大雅》受天之祜。又承也。《李適之法觀禪師銘》孰承最上,密受居多。又盛也。《杜甫詩》野航恰受兩三人。又容納也。《論語》君...
(wei feng lin lin dai tou dai bie chu xin cai gao yi chou /da bu liu xing bao lu wu yi niannian you wang hu suo yi man shen mi mo ce die die zhuang zhuang qian jun yi fa /))xiong yong peng pai JIng rou tiao ran er zhi zi zuo zi shou )(tan te ...