《醉花间》的古诗 第一首,《醉花间·晴雪小园春未到》: 晴雪小园春未到,池边梅自早。高树鹊衔巢,斜月明寒草。山川风景好,自古金陵道,少年看却老。相逢莫厌醉金杯,别离多,欢会少。 第二首,《醉花间·月落霜繁深院闭》: 月落霜繁深院闭,洞房人正睡,桐树倚雕檐,金井临瑶砌。晓风寒不啻,独立成憔悴,闲愁...
醉花间古诗全词翻译赏析 高树鹊衔巢,斜月明寒草。 [译文] 黄昏时分,喜鹊衔来泥草,在高高的树枝上筑巢建窝,明月斜挂在山头照耀着泛着寒光的小草。 [出自] 五代 冯延巳 《醉花间》 晴雪小园春未到,池边梅自早。高树鹊衔巢,斜月明寒草。 山川风景好,自古金陵道。少年却看老。相逢莫厌醉金杯,别离多,欢会少...
这最末段,乃是整阕《醉花间》欢会的景况,一群少年相逢在“晴雪小园”赏著词畔寒梅到月斜高挂,虽是整日的欢宴,但是词末也该到曲终人散的时候了。欢会尽管浓烈开怀,毕竟也是“离别多,欢会少。”欢会之后是不是更加令人感慨唏嘘! 赏析一: 读完此词,感觉不像是冯延巳的作品,与《鹊踏枝》《菩萨蛮》风格好像不...
醉花间·独立阶前星又月【作者】冯延巳 【朝代】唐 独立阶前星又月,帘栊偏皎洁。霜树尽空枝,肠断丁香结。夜深寒不寐,疑恨何曾歇。凭阑干欲折,两条玉箸为君垂,此宵情,谁共说。月落霜繁深院闭,洞房人正睡。桐树倚雕檐,金井临瑶砌。晓风寒不啻,独立成憔悴。闲愁浑未已,离人心绪自无端,莫思量,休退悔。
正文 1 出自 五代 冯延巳 《醉花间》原文:独立阶前星又月,帘栊偏皎洁。霜树尽空枝,肠断丁香结。夜深寒不寐,疑恨何曾歇。凭阑干欲折,两条玉箸为君垂,此宵情,谁共说。译文:夜晚独自一人站在台阶前,窗户外透着皎洁的月光。寒冷的夜里,树上尽是空枝,愁绪郁结,像丁香的花蕾一样。深夜的寒冷也不算...
醉花间作者: 唐代, 毛文锡 原 注 休相问,怕相问,相问还添恨。春水满塘生,鸂鶒还相趁¤昨夜雨霏霏,临明寒一阵。偏忆戍楼人,久绝边庭信。深相忆,莫相忆,相忆情难极。银汉是红墙,一带遥相隔¤金盘珠露滴,两岸榆花白。风摇玉佩清,今夕为何夕。 毛文锡的古诗词醉花间 《醉花间》作者介绍 毛文锡简介 (约...
醉花间 休相问,怕相问,相问还添恨。春水满塘生,鸂鶒还相趁¤ 昨夜雨霏霏,临明寒一阵。偏忆戍楼人,久绝边庭信。 深相忆,莫相忆,相忆情难极。银汉是红墙,一带遥相隔¤ 金盘珠露滴,两岸榆花白。风摇玉佩清,今夕为何夕。
醉花间 其一 春闺 [清]吴绮 思时候,忆时候。 时与春相凑。 把酒嘱东风,种出双红豆。 鸦啼门外柳,逐渐教人瘦。 花影暗窗纱,最怕黄昏又。 醉花间 道光丁未二月朔,抵家作 [清]周之琦 一叶扁舟初著岸。荷衣今始换。惭负素餐诗,忍饱田家饭。 犁锄身未惯。刍豆恩犹恋。玉京知近远。隔河一十四邮亭...
醉花间休相问,怕相问,相问还添恨。春水满塘生,鸂鶒还相趁¤ 昨夜雨霏霏,临明寒一阵。偏忆戍楼人,久绝边庭信。 深相忆,莫相忆,相忆情难极。银汉是红墙,一带遥相隔¤ 金盘珠露滴,两岸榆花白。风摇玉佩清,今夕为何夕。标签: 毛文锡 更多
醉花间 [清]缪珠荪 花妆靓。 醉妆靓。 妆靓还相映。 侬醉笑花赤,花醉将侬迎。 花枝凝露净。 倚醉穿花径。 无言意自亲,香拍花间令。 醉花间 过吴湘玉墓 [清]许南英 真娘墓、苏小墓,俱是埋香处。 生比桃花娇,死为荔枝误! 一棺归净土,是汝生天路。 落日满前山,惆怅不归去! 醉...