行到水穷处,坐看云起时。 偶然值林叟,谈笑无还期。 纠错 译文及注释 译文 中年以后存有较浓的好道之心,直到晚年才安家于终南山边陲。 兴趣浓时常常独来独往去游玩,有快乐的事自我欣赏自我陶醉。 间或走到水的尽头去寻求源流,间或坐看上升的云雾千变万化。
行到水穷处坐看云起时出自王维的终南别业原文中岁颇好道晚家南山陲结果一 题目 行到水穷处,坐看云起时的全诗? 答案 行到水穷处,坐看云起时”出自王维的《终南别业》,原文“中岁颇好道,晚家南山陲。兴来每独往,胜事空自知。行到水穷处,坐看云起时。偶然值林叟,谈笑无还期。”相关推荐 1行到水穷处,...
行到水穷处,坐看云起时。王维《终南别业》 行到水穷处,坐看云起时。 [译文] 每走到水流穷尽的地方,便是我闲坐观看浮云飘荡的时候。 [出典] 王维 《终南别业》 注: 1、 《终南别业》 王维 中岁颇好道,晚家南山陲。 兴来每独往,胜事空自知。 行到水穷处,坐看云起时。 偶然值林叟,谈笑无还期。
行到水穷处,坐看云起时。 【译文】 每走到水流穷尽的地方,便是我闲坐观看浮云飘荡的时候。 【出典】 王维《终南别业》 注: 1、 《终南别业》 王维 中岁颇好道, 晚家南山陲。 兴来每独往, 胜事空自知。 行到水穷处, 坐看云起时。 偶然值林叟, 谈笑无还期。
行到水穷处,坐看云起时”出自王维的《终南别业》,原文“中岁颇好道,晚家南山陲.兴来每独往,胜事空自知.行到水穷处,坐看云起时.偶然值林叟,谈笑无还期.” 这首诗写自己中年以后厌尘俗喧嚣,信奉佛教,晚年定居安家在南山边陲,常游山水.每有闲情逸致,就独自到山中游玩.随意而行,不知不觉,竟走到流水的...
“行到水穷处,坐看云起时”这句诗是什么意思? 这两句诗出自王维的《终南别业》: 中岁颇好道,晚家南山陲。兴来每独往,胜事空自知。行到水穷处,坐看云起时。偶然值林叟,谈笑无还期。 看了一些其他人的解答,包括这首名诗多年来的解读,基本上说什么的都有吧。把“水穷”解读成人生至暗,而“云起”解读...
此诗是描写诗人退隐后自得其乐的闲适情趣,诗中的“行到水穷处,坐看云起时。”诗人的形象如同一位不食人间烟火的世外高人,他兴致来了就独自信步漫游,走到水的尽头就坐看行云的变幻。而结尾两句“偶然值林叟,谈笑无还期。”引入了人的活动,带来了生活气息,诗人的形象也更为可亲。全诗平白如话,却把闲适情趣写得...
行到水穷处坐看云起时全诗的意思:这句话出自唐代诗人王维的《终南别业》。全诗为:“中岁颇好道,晚家南山陲。兴来每独往,胜事空自知。行到水穷处,坐看云起时。偶然值林叟,谈笑无还期。”这首诗写的是诗人隐居在终南山,喜爱修道,晚年乐不思蜀,喜欢独自徜徉于山水之间的生活状态。 “行到水穷处,坐看云起...