《苏幕遮·碧云天》原文 碧云天,黄叶地,秋色连波,波上寒烟翠。山映斜阳天接水,芳草无情,更在斜阳外。 黯乡魂,追旅思,夜夜除非,好梦留人睡。明月楼高休独倚,酒入愁肠,化作相思泪。 《苏幕遮·碧云天》翻译 碧云飘悠的蓝天,黄叶纷飞的大地,秋景连绵江中水波,波上弥漫苍翠寒烟。群山映斜阳蓝天连江水。芳草不谙人...
【经典诗句】“碧云天,黄叶地。”范仲淹《苏幕遮》翻译赏析 碧云天,黄叶地。 [译文] 天上,漂浮着青碧瓦蓝的流云;地下,铺满金黄的落叶。 [出自] 北宋 范仲淹 《苏幕遮》 碧云天,黄叶地,秋色连波,波上寒烟翠。山映斜阳天接水,芳草无情,更在斜阳外。 黯乡魂,追旅思。夜夜除非,好梦留人睡。明月楼高休独倚,酒入...
碧云天,黄叶地,秋色连波,波上寒烟翠。山映斜阳天接水,芳草无情,更在斜阳外。 黯乡魂,追旅思,夜夜除非,好梦留人睡。明月楼高休独倚,酒入愁肠,化作相思泪。 《苏幕遮·碧云天》翻译 碧云飘悠的蓝天,黄叶纷飞的大地,秋景连绵江中水波,波上弥漫苍翠寒烟。群山映斜阳蓝天连江水。芳草不谙人情,一直延绵到夕阳照不到...
清代张惠言、黄蓼园据词中个别意象,认为此词非为思家,实借秋色苍茫,隐抒其忧国之意。 元代王实甫《西厢记》第四本第三折《长亭送别》〔正宫端正好〕云:"碧云天,黄花地,西风紧,北雁南飞。晓来谁染霜林醉,总是离人泪。"即由此词点染而成。 上阕起首两句点明节令,从高低两个角度描绘出廖廓苍茫、衰飒零落的...
诗词欣赏:范仲淹在凄美的秋天,思念家乡,写下一首《苏幕遮》《苏幕遮》是范仲淹的代表作之一,它描绘了秋天辽阔苍茫、零落凄清的景色,抒发了作者的离愁别绪,语言优美,情真意切,写法别致。碧云天,黄叶地。秋色连波,波上寒烟翠。山映斜阳天接水。芳草无情,更在斜阳外。黯乡魂,追旅思。夜夜除非,好梦留人睡。
范仲淹的诗词《苏幕遮·碧云天》 《苏幕遮•碧云天》 范仲淹 碧云天,黄叶地。秋色连波,波上寒烟翠。 山映斜阳天接水。芳草无情,更在斜阳外。 黯乡魂,追旅思。夜夜除非,好梦留人睡。 明月楼高休独倚。酒入愁肠,化作相思泪。 【赏析】 全词借景抒情,情景交融,以绚丽多彩的笔墨描绘了碧云、黄叶、寒波、翠烟、芳...
《苏幕遮·怀旧》宋代 范仲淹 碧云天,黄叶地,秋色连波,波上寒烟翠。山映斜阳天接水,芳草无情,更在斜阳外。黯乡魂,追旅思,夜夜除非,好梦留人睡。明月楼高休独倚,酒入愁肠,化作相思泪。 译文云天蓝碧,黄叶落满地,天边秋色与秋波相连,波上弥漫着空翠略带寒意的秋烟。远山沐浴着夕阳天空连接着江水。不解思乡之苦的...
赏析范仲淹《苏幕遮·怀旧》:碧云天黄叶地,品古人的柔情与乡愁 碧云天,黄叶地,秋色连波,波上寒烟翠。秋天,若未曾轻吟此诗,心间便恍若遗失了一片斑斓的落叶,总觉得这个季节的韵味,少了几分灵魂深处的共鸣。范仲淹这首苏幕遮,是一首抒写羁旅相思之情的词作。犹如一幅细腻勾勒的羁旅情长画卷,缓缓铺展于读者...
碧云天,黄叶地,秋色连波,波上寒烟翠。 山映斜阳天接水,芳草无情,更在斜阳外。 黯乡魂,追旅思。 夜夜除非,好梦留人睡。 明月楼高休独倚,酒入愁肠,化作相思泪。 注释 黯乡魂:因思念家乡而心情颓丧。 追:追随,引申为纠缠。 旅思(sì):羁旅愁思。
碧云天,黄叶地。秋色连波,波上寒烟翠。山映斜阳天接水。芳草无情,更在斜阳外。黯乡魂,追旅思。夜夜除非,好梦留人睡。明月楼高休独倚。酒入愁肠,化作相思泪。《苏幕遮》宋仁宗时代,西线战事告急,范仲淹挂帅赴任,亲临前线,主持防御西夏的军务。这首词就写于他参军期间。湛碧的高天、金黄的大地一直向远方...