苏轼19岁时和16岁的王弗结婚,二人恩爱情深。十年后,王弗去世了,这给苏轼以很大的打击。1075年,苏轼任密州知州,年已四十。这一年的正月二十日,苏轼梦见王氏,便写下了这首“有声当彻天,有泪当彻泉 ”的悼亡词。词的上阕记实,下阕记梦,虚实结合,衬托出对亡妻的思念,加深全词的悲伤基调。6,永遇乐·...
拣尽寒枝不肯栖,寂寞沙洲冷。 —— 《卜算子·黄州定慧院寓居作》 世事一场大梦,人生几度秋凉? ——《西江月·世事一场大梦》 谁道人生无再少?门前流水尚能西! 休将白发唱黄鸡。 ——《浣溪沙·游蕲水清泉寺》 春宵一刻值千金,花有清香月有阴。 ——《春宵》 一年好景君须记,最是橙黄橘绿时。
日啖荔枝三百颗,不辞长作岭南人。苏轼被贬谪到蛮荒之地的岭南,却不改达观心境。人人皆恶岭南,只有苏轼高兴的说:让我天天吃三百颗荔枝,我愿意一直做岭南人。人生当学苏轼:生活以痛吻我,我却报之以歌。《初到黄州》自笑平生为口忙,老来事业转荒唐。长江绕郭知鱼美,好竹连山觉笋香。逐客不妨员外置,...
横看成岭侧成峰,远近高低各不同。不识庐山真面目,只缘身在此山中。7、记承天寺夜游 / 记承天夜游 宋代:苏轼 元丰六年十月十二日夜,解衣欲睡,月色入户,欣然起行。念无与为乐者,遂至承天寺寻张怀民。怀民亦未寝,相与步于中庭。庭下如积水空明,水中藻荇交横,盖竹柏影也。何夜无月?何处无竹柏?
雪沫乳花浮午盏,蓼茸蒿笋试春盘。人间有味是清欢。泡上一杯浮着雪沫乳花似的清茶,品尝山间嫩绿的蓼芽蒿笋的春盘素菜。人间真正有滋味的是这清淡的欢愉。“人间有味是清欢”,是一个哲理性的命题,给人无尽的思索玩味。何谓“清欢”呢?苏轼的清欢是杯里浮着雪沫乳花的清茶,是盘中嫩绿的蓼芽蒿笋,是希冀...
出自宋·苏轼《腊日游孤山访惠勤惠思二僧》。诗句描写鱼游水中、鸟呼林间的恣意情态,意在突显孤山的清幽之境,用的是反衬之法。十、欲把西湖比西子,淡妆浓抹总相宜。出自宋·苏轼《饮湖上初晴后雨》。潋滟,水波相连的样子。前二句是直写西湖水波荡漾、细雨蒙蒙、山色空灵的景象;后二句是评论,以古越国的...
苏轼的诗词1 1、《鹧鸪夭》 林断山明竹隐墙,乱蝉衰草小池塘。翻空白鸟时时见,照水红蕖细细香。 村舍外,古城旁,杖藜徐步转斜阳。殷勤昨夜三更雨,又得浮生一曰凉。 2、《望江南》 春未老,风细柳斜斜。试上超然台上看,半壕春水一城花。烟雨暗千家。
17.野桃含笑竹篱短,溪柳自摇沙水清。——苏轼《新城道中二首·东风知我欲山行》低短的竹篱边,桃花含情绽放;清澈的小溪旁,垂柳随心飘拂。这两句诗描写了山村雨后清新秀丽的景色,充满了蓬勃生机和欢乐情绪,表现了诗人热爱大自然的思想感情。诗句运用拟人的修辞手法,写得情景交融、意趣横生,用字也极其精练准确...
——苏轼《江城子·乙卯正月二十日夜记梦》你我夫妻诀别已经整整十年,强忍不去思念可终究难相望。千里之外那座遥远的孤坟啊,竟无处向你倾诉满腹的悲凉。纵然夫妻相逢你也认不出我,我已经是灰尘满面两鬓如霜。昨夜我在梦中又回到了家乡,在小屋窗口你正在打扮梳妆。你我二人默默相对惨然不语,只有流出淋漓热泪洒下...