桃花一笑早春来,朵朵无邪吐蕊开。 沐雨迎风霜露打,年年岁岁艳妆台。 八, 一片冰心雅韵开,芬芳吐蕊艳无猜。 桃花源里观春色,愿得消愁一日来。 九, 桃花吐蕊艳阳开,许是多情请夏来。 纵使残泥离落去,难猜一颗爱春才。 十, 蕊粉嫣红秀瘦枝,清风送暖惹心痴。 游人醉卧桃源里,一半春光一半诗。 十一, 桃...
正是桃花歌酒宴,桃花宴上赋诗情。桃花坞里桃花洞,桃树花前卖酒翁。桃红雨后竞芳风,我笑桃花多自情。十里红白错落间,招来浪客引狂蜂。我见桃花多妩媚,醉眸凭眺满枝盈。夜阑酒醒听风雨,折柳摧花恨莫名。杨柳低徊怜落瓣,残英朵朵涕飘零。桃花落尽不知去,流水潺潺入海溟。
谷雨将近雨纷纷,流水落花祭春神,天下桃李其有愿,灼灼其华知报恩。 慧心念远大地情,此生叶茂与根深,不言脚下自成蹊,四季长风思不尽。 思不尽,芳洁桃花林!纵使人醉春色里,也浴甘露拒红尘。 轻浮红杏招人怨,何如仙桃瑶池林?无限风光人占了,桃源一梦万年春。 不是桃色伤春风,只怪世人太无情。静坐高楼莫起意,...
蝶兴舞榭惹桃花。卿聊影落木篱笆。 君遇心仪非属己,伊逢恰爱是归她。折来枝蔓送一葩。 注:路过桃花林,日炎花丽,彩蝶扑簌迷离于桃花间如同发现爱情不可失守之感,随作诗吟之。上阙之花本意桃花,下阕喻人。 1、桃夭:即“桃之夭夭”桃树含苞待放的样子;“灼其华”即“灼灼其华”:花开鲜明的样子,华通花。
七绝·桃花吟 (一) 羞与天香竟隽英,闲花总伴柳舟横。 嫣姿长许春之韵,妩媚邀来雅字倾。 (二) 娉婷润色舞新枝,正是桃堤赏魇时。 不忍花羞偷剪去,频留倩影表心痴。 (三) 水漫清池窈窕娟,琼枝玉展笑屏前。 熏风醉卧知何处,一抖尘身半日仙。
七律 桃花吟 桃花怒放靥生香,恰似玉人梳淡妆。 灼灼芳颜留客驻,夭夭倩影逗莺翔。 斑斓彩蝶穿枝舞,勤恳黄蜂戏蕊忙。 侬本瑶台琼阁女,三春有约等崔郎。
桃 花 吟 桃花吟其一作者:钓云叟沉醉春光仪万方,明朝待嫁着红装。东风不是无情客,燕子邀来作伴娘。 桃花吟其二作者:钓云叟任她娇艳可疗魂,山野何曾误一春。谁肯折枝红在手,半生憔悴插瓷瓶。 赴合州作者:逍遥客履约宗亲向合川,恭州店外数江烟。三分谢意随春绿,七缕邀情着姓鲜。血脉无声流岁月,家根有忆...
“桃花脸薄难藏泪”(唐·韩翃),林黛玉多愁善感,以泪洗面。其《葬花吟》“未若锦囊收艳骨,一抔净土掩风流。质本洁来还洁去,强于污淖陷渠沟。”她孤芳自赏,孤傲自许,自比桃花“艳骨”“风流”的气质和高洁品质。林黛玉自爱桃花,人比桃花,就连她心目中的美男子贾宝玉也是“面如桃瓣,目若秋波”。曹雪芹《...
桃花在中国文人的情调生活中占有很高的地位,无论是踏春、赏春、游春、咏春、伤春,它总是历代文人咏花诗中的一类重要题材,在穿越时空的岁月中,给后人留下了许许多多吟咏桃花的绝美佳作。 清 蒋季锡 《桃花鸣禽》轴,绢本,161×34cm,1790年作 寻得桃源好避秦,桃红又见一年春。
七律.桃花吟 三月春风铺锦绣,正阳桃蕊撒娇羞。 柔姿妁妁招蜂舞,韵味妖妖惹燕啾。 贤淑弗图恩惠宠,温良岂用靓妆酬。 诗仙若遇今番景,椽笔鸿篇曜九州。