《古风·其一》译文 插着羽毛的征兵文书疾如流星,朝廷调兵的虎符发到了州城。 紧急救边喧呼声震动四野,惊得夜鸟群起乱叫。 皇帝在宫中像白日一样高照天下,三公大臣运筹帷握,各司其职。 天地皆循大道,自然运行,天下清平,四海安宁。 请问现在为什么这样紧急调兵?回答说是要在楚地征兵。 准备五月即渡泸水,将赴云...
说道:“圣代复元古,垂衣贵清真群才属休明,乘运共跃鳞文质相炳焕,众星罗秋旻”,其实你看李白这六句的评价,有点言不由衷,如果真的像李白说的这样,初唐文风如此繁盛高明,那他为什么还要说“吾衰竟谁陈”?
李白《古风》其一(大雅久不作)赏析 《古风》其一 李白 “大雅久不作,吾衰竟谁陈? 王风委蔓草,战国多荆榛。 龙虎相啖食,兵戈逮狂秦。 正声何微茫,哀怨起骚人。 扬马激颓波,开流荡无垠。 废兴虽万变,宪章亦已沦。 自从建安来,绮丽不足珍。 圣代复元古,垂衣贵清真。 群才属休明,乘运共跃鳞。 文质相...
李白《古风其一》唐诗诗意赏析此诗主要是针对皇上身边的小人所发可以是指无风无节的文人也可以指受到极端宠爱的后妃们歌颂赞赏独立特性的知识分子 李白《古风其一》唐诗诗意赏析 李白《古风其一》唐诗诗意赏析 《古风其一》是《古风五十九首》其中的一篇,是唐代诗人李白的组诗作品。这五十九首诗内容继承阮籍《咏怀八十...
《古风·大雅久不作》是唐代伟大诗人李白创作的组诗《古风五十九首》之一。此诗表现了李白政治上的功业欲望和文学上的复古精神。 古风 其一 大雅久不作,吾衰竟谁陈⑴? 王风委蔓草,战国多荆榛⑵。 龙虎相啖食,兵戈逮狂秦⑶。 正声何微茫,哀怨起骚人⑷。 扬马激颓波,开流荡无垠...
古风·其一注释: 羽檄(xí)如流星,虎符合专城; 插着羽毛的征兵文书疾如流星,朝廷调兵的虎符发到了州城。 羽檄:古代军中的紧急文书因用鸟羽插之,以示紧急,故称“羽檄”。虎符:古代调兵之符信。多为虎形,一剖为二,一半留京师,一半给地方将帅,必须二者相合方能发兵。专城:古代州牧、太守称专城。
古风其一的译文及注释、鉴赏和创作背景 宋朝程颢曾把《论语》的文章比做玉,《孟子》的文章比做水晶,认为前者温润,而后者明锐。一般说来,李白的诗偏于明锐而有锋芒的一路,但这首诗却气息温润,节奏和缓,真正做到了“大雅”的风度。 开首二句“大雅久不作,吾衰竟谁陈”,是全诗的纲领,第一句统摄“王风委蔓草”...
《古风》其一 李白 “大雅久不作,吾衰竟谁陈? 王风委蔓草,战国多荆榛。 龙虎相啖食,兵戈逮狂秦。 正声何微茫,哀怨起骚人。 扬马激颓波,开流荡无垠。 废兴虽万变,宪章亦已沦。 自从建安来,绮丽不足珍。 圣代复元古,垂衣贵清真。 群才属休明,乘运共跃鳞。
其一大雅久丌作,吾衰竟谁陈⑴?王风委蔓草,戓国多荆榛⑵。龙虎相啖食,兵戈逮狂秦⑶。正声何微茫,哀怨起骚人⑷。扬马激颓波,开流荡无垠⑸。废兴虽万变,亦已沦⑹。自从建安来,绮丽丌足珍⑺。圣代复元古,垂衣贵清真⑻。群才属休明,乘运共跃鳞⑼。文质相炳焕,众星罗秋旻⑽。我志在删述,垂辉映千昡⑾。希...