废兴虽万变,宪章亦已沦8。自从建安来9,绮丽不足珍。圣代复元古10,垂衣贵清真11。群才属休明12,乘运共跃鳞。文质相炳焕13,众星罗秋旻14。我志在删述15,垂辉映千春。希圣如有立16,绝笔于获麟。其二 蟾蜍薄太清17,蚀此瑶台月。圆光亏中天,金魄遂沦没18。蝃蝀入紫微19,大明夷朝晖20。浮云隔两曜...
时登大楼山。举首望仙真。 羽驾灭去影。飚车绝回轮。 尚恐丹液迟。志愿不及申。 徒霜镜中发。羞彼鹤上人。 桃李何处开。此花非我春。 唯应清都境。长与韩众亲。 其五 太白何苍苍。星辰上森列。 去天三百里。邈尔与世绝。 中有绿发翁。披云卧松雪。 不笑亦不语。冥栖在岩穴。 我来逢真人。长跪问...
自中原有事,公避地八年;当时著述,十丧其九,今所存者,皆得之他人焉。时宝应元年十一月乙酉也。 《新唐書》(宋 歐陽脩,宋祁等撰;北京,中華書局,1975.2)第十八冊,卷二百二,列傳第一百二十七,《文藝 中》,李白傳,頁5762。 (知章见其文,叹)曰:『子,谪仙人也!』…… 文宗时,诏以白歌诗、裴旻剑舞、张旭...
唐诗解读——李白之《古风五十九首》(其五十九) 恻恻泣路岐,哀哀悲素丝。 路岐有南北,素丝易变移。 万事固如此,人生无定期。 田窦相倾夺,宾客互盈亏。 世途多反覆,交道方崄巇。 斗酒强然诺,寸心终自疑。 张陈竟火灭,萧朱亦星离。 众鸟集荣柯,穷鱼守枯池。 嗟嗟失欢客,勤问何所规。 注: 泣路岐...
李白《古风五十九首》的编集始于唐人李阳冰,几经宋人学史宋敏求,曾巩的增广,终以“五十九首”冠于会集。内容主要包括“指言时事”,“抒写怀抱”以及“感伤已遭”(胡震亨《李诗通》),且以抒写怀抱为轴心,指言时事和感伤已遭为辅,从而有政治色彩更浓,抒情成份更多,感染力量更强的特点。五十九首每一首各自成篇不...
古风五十九首.其五十九 李白 恻恻泣路歧。哀哀悲素丝。 路歧有南北。素丝易变移。 万事固如此。人生无定期。 田窦相倾夺。宾客互盈亏。 世途多翻覆。交道方险巇(xī)。 斗酒强然诺。寸心终自疑。 张陈竟火灭。萧朱亦星离。 众鸟集荣柯。穷鱼守枯池。
李白《古风五十九首》的编集始于唐人李阳冰,几经宋人学史宋敏求,曾巩的增广,终以“五十九首”冠于会集。内容主要包括“指言时事”,“抒写怀抱”以及“感伤已遭”(胡震亨《李诗通》),且以抒写怀抱为轴心,指言时事和感伤已遭为辅,从而有政治色彩更浓,抒情成份更多,感染力量更强的特点。五十九首每一首各自成篇不...
李白《古风五十九首》的编集始于唐人李阳冰,几经宋人学史宋敏求,曾巩的增广,终以“五十九首”冠于会集。内容主要包括“指言时事”,“抒写怀抱”以及“感伤已遭”(胡震亨《李诗通》),且以抒写怀抱为轴心,指言时事和感伤已遭为辅,从而有政治色彩更浓,抒情成份更多,感染力量更强的特点。五十九首每一首各自成篇不...
论李白《古风》五十九首的整体性 钱志熙 内容提要 李白的《古风》五十九首以三代以来的“世道之治乱”为基本主题,题作《古风》,意为效古风人之体,含有视自己这一组诗为“希圣”的“删述”事业之意。它反映出李白在诗学上并不简单附合当时推崇建安的流行风气,而是努力上溯风骚、尊复风雅,深化了初盛唐以来的复古...
全诗史实与夸张、想象结合,叙事与议论、抒情结合,欲抑故扬,跌宕生姿,既有批判现实精神又有浪漫奔放激情,是李白《古风》中的力作。古 风(其十九)西上莲花山, 迢迢见明星。素手把芙蓉, 虚步蹑太清。霓赏曳广带, 飘拂升天行。邀我至云台, 高揖卫叔卿。恍恍与之去, 驾鸿凌紫冥。俯视洛阳川, 茫茫走...