《晨诣超师院读禅经》 .[唐].柳宗元. 汲井漱寒齿,清心拂尘服。 闲持贝叶书,步出东斋读。 真源了无取,妄迹世所逐。 遗言冀可冥,缮性何由熟。 道人庭宇静,苔色连深竹。 日出雾露馀,青松如膏沐。 澹然离言说,悟悦心自足。 【全诗赏析】 “日出雾露馀,青松如膏沐”。早上太阳一出来,晨雾渐消,偶有几点...
这首诗写的是诗人到超师院读佛经的感受,其主要内容是:清晨早起,他到住地附近一个名叫超的僧人(师)的寺院里去读佛经,有所感而写下这首五古抒情诗,既表达了他壮志未已而身遭贬谪,欲于佛经中寻求治世之道的心境,又流露出寻求一种超越尘世,流连于冲淡宁静的闲适佳境的复杂心情。头四句总说“晨诣超师院读禅经...
这首诗写的是诗人到超师院读佛经的感受,其主要内容是:清晨早起,他到住地附近一个名叫超的僧人(师)的寺院里去读佛经,有所感而写下这首五古抒情诗,既表达了他壮志未已而身遭贬谪,欲于佛经中寻求治世之道的心境,又流露出寻求一种超越尘世,流连于冲淡宁静的闲适佳境的复杂心情。 头四句总说“晨诣超师院读禅...
唐诗三百首——晨诣超师院读禅经 译文 汲来清凉井水漱口刷牙,心清了再拂去衣上尘土。悠闲地捧起佛门贝叶经,信步走出东斋吟咏朗读。佛经真谛世人并无领悟,迷信荒诞被世人所追逐。佛儒精义原也可望暗合,但修养本性我何以精熟。道人禅院多么幽雅清静,绿色鲜苔连接竹林深处。太阳出来照着晨雾余露,苍翠松树宛若沐后...
《晨诣超师院读禅经》 作者:柳宗元 汲井漱寒齿,清心拂尘服。 闲持贝叶书,步出东斋读。 真源了无取,妄迹世所逐。 遗言冀可冥,缮性何由熟。 道人庭宇静,苔色连深竹。 日出雾露余,青松如膏沐。 澹然离言说,悟悦心自足。 【注解】: 1、贝叶书:古印度人多用贝多罗树的叶子写佛经,也称贝叶经。
晨诣超师院读禅经注释: 汲(jí)井漱(shù)寒齿,清心拂尘服。 汲来清凉井水漱口刷牙,心清了再拂去衣上尘土。 汲:从井里取水。拂:抖动。 闲持贝叶书,步出东斋(zhāi)读。 悠闲地捧起佛门贝叶经,信步走出东斋吟咏朗读。 贝叶书:一作“贝页书”。在贝多树叶上写的佛经。因古代印度用贝叶书写佛经而得...
晨诣超师院读禅经 jí jǐng shù hán chǐ, qīng xīn fú chén fú. 汲井漱寒齿,清心拂尘服。 xián chí bèi yè shū, bù chū dōng zhāi dú. 闲持贝叶书,步出东斋读。 zhēn yuán liǎo wú qǔ, wàng jī shì suǒ zhú. ...
晨诣超师院读禅经 唐代:柳宗元 汲井漱寒齿,清心拂尘服。 闲持贝叶书,步出东斋读。 真源了无取,妄迹世所逐。 遗言冀可冥,缮性何由熟。 道人庭宇静,苔色连深竹。 日出雾露馀,青松如膏沐。 澹然离言说,悟悦心自足。 译文汲来清凉井水漱口刷牙,心清...
这首诗写的是诗人到超师院读佛经的感受,其主要内容是:清晨早起,他到住地附近一个名叫超的僧人(师)的寺院里去读佛经,有所感而写下这首五古抒情诗,既表达了他壮志未已而身遭贬谪,欲于佛经中寻求治世之道的心境,又流露出寻求一种超越尘世,流连于冲淡宁静的闲适佳境的复杂心情。 头四句总说“晨诣超师院读禅...