古镜 (宋)沈括 [甲]古人铸鉴①,鉴大则平,鉴小则凸。凡鉴凹则照人而大,凸则照人面小。小鉴不能全视人面,故令微凸,收人面令小,则鉴虽小而能全纳人面。此工之巧智,后人不能造。 [乙]世有透光鉴,鉴背有铭文,凡二十字,字极古,莫能读。以鉴承日光,则背文及二十字皆透在屋壁上,了了分明。人有原...
古诗古镜翻译赏析古诗古镜翻译赏析 文言文《古镜》选自初中文言文大全,其古诗原文如下: 【原文】 予于谯亳得一古镜,以手循之,当其中心,则摘然如灼龟之声。人或曰:“此夹镜也。”然夹不可铸,须两重合之。此镜甚薄,略无焊迹,恐非可合也。就使焊之,则其声当铣塞,今扣之,其声泠然纤远。既因抑按而响...
古镜上一篇 相关上 相关下 下一篇朝代:唐代 唐代作家 作者:李群玉 诗文目录 原文: 明月何处来,朦胧在人境。得非轩辕作,妙绝世莫并。 瑶匣开旭日,白电走孤影。泓澄一尺天,彻底寒霜景。 冰辉凛毛发,使我肝胆冷。忽惊行深幽,面落九秋井。 云天入掌握,爽朗神魂净。不必负局仙,金沙发光炯。 阴沉蓄灵怪,可与...
在古代文化瑰宝中,沈括在其笔记中揭示了一面令人惊叹的古镜的非凡特性。这面镜子的独特之处在于它的物理属性,如非寻常的厚度、发出的独特声响,以及其刚度和亮度,均超越了常规的青铜或纯铜材质。它所使用的是一种当时的人们尚未知晓的铜合金,这反映出古代匠人的创新和智慧。在工艺方面,这面镜子的制...
古镜 作者:李群玉 朝代: 唐代 明月何处来,朦胧在人境.得非轩辕作,妙绝世莫并. 瑶匣开旭日,白电走孤影.泓澄一尺天,彻底寒霜景. 冰辉凛毛发,使我肝胆冷.忽惊行深幽,面落九秋井. 云天入掌握,爽朗神魂净.不必负局仙,金沙发光炯. 阴沉蓄灵怪,可与天地永.恐为悲龙吟,飞去在俄顷. 上一篇: 别狄佩(梁公...
古镜 轩后红炉独铸成,藓痕磨落月轮呈。万般物象皆能鉴, 一个人心不可明。匣内乍开鸾凤活,台前高挂鬼神惊。 百年肝胆堪将比,只怕看频素发生。
“言为心声,发而为声”要赏析,要先了解陈涛这个人的境况,才能知道他的诗表达了什么。 看他的简历,研究天文,诗也写的不错,看来学识已经很渊博了。从他的诗来看,还是很自信的,但他没考上进士,然后可能就失望了,郁闷了。《古镜篇》用词很奇谲清冷,和他这种遭遇有关系。 《古镜篇》里面...
古镜原文: 莓苔翳清池,虾蟆蚀明月。埋落今如此,照心未尝歇。愿垂拂拭恩,为君鉴玄发。 诗词作品: 古镜 诗词作者:【 唐代 】 沈佺期
古镜徐渭〔明代〕白日淘抔土,青天射两丸。且须防薄蚀,讵止鉴衣冠。 神物含光易,深山识宝难。不知丘壑里,还掩几冰团。完善徐渭 徐渭(1521—1593),汉族,绍兴府山阴(今浙江绍兴)人。初字文清,后改字文长,号天池山人,或署田水月、田丹水,青藤老人、青藤道人、青藤居士、天池渔隐、金垒、金回山人、山阴布衣、...
古镜篇原文: 紫皇玉镜蟾蜍字,堕地千年光不死。发匣身沈古井寒,悬台日照愁成水。海户山窗几梳绾,菱花开落何人见。野老曾耕太白星,神狐夜哭秋天片。下国青铜旋磨灭,回鸾万影成枯骨。会待搏风雨泬寥,长恐莓苔蚀明月。 诗词作品: 古镜篇 诗词作者:【 唐代 】 陈陶 ...