双调·清江引张可久〔元代〕松风小楼香缥缈,一曲寻仙操。秋风玉兔寒,野树金猿啸,白云半天山月小。 完善张可久 张可久(约1270~1348以后)字小山(一说名伯远,字可久,号小山)(《尧山堂外纪》);一说名张可久肖像(林晋生作)可久,字伯远,号小山(《词综》);又一说字仲远,号小山(《四库全书总目提要》),庆元(治...
【双调】清江引_春思黄莺乱张可久〔元代〕春思黄莺乱啼门外柳,雨细清明后。能消几日春,又是相思瘦,梨花小窗人病酒。交翠亭梅花自开鹤自舞,隔断蓬莱路。雪明黄柳梢,月暗苍松树,池上翠亭人笑语。夏夜即事醉来晚风生画堂,不记樽前唱。冰壶荔子浆,月枕蓉花帐,酒醒玉人环珮响。春怀水边粉墙生翠藓,紧闭秋千院...
双调清江引 (张可久) 西风信来家万里,问我归期未? 雁啼红叶天,人醉黄花地,芭蕉雨声秋梦里。 注释 江引:曲牌名。 红叶天:秋天。红叶,枫叶。深秋枫叶红遍,霜林如醉。杜牧《山行》:“停车坐爱枫林晚,霜叶红于二月花。” 黄花地:菊花满地。 “芭蕉”句...
《双调·清江引》是张可久创作的一首曲。作品原文 松风小楼香缥缈,一曲寻仙操。秋风玉兔寒,野树金猿啸,白云半天山月小。作者简介 张可久(约1270-约1350),庆元(今浙江宁波)人.字小山。专力于散曲的创作。其中尤以描写山光水色的作品最为突出,绘景如画,境界优美。后人辑其诗作为《小山乐府》6卷。
《【双调】清江引_独酌玉笛一》 元代·张可久 独酌玉笛一声天地愁,便觉梅花瘦。寒流清浅时,明月黄昏后,独醉一蹲桑落酒。夜景醺醺绮罗欢笑彻,檀板歌声歇。宝鼎串香绝,银烛灯花谢,玳筵前酒阑人散也。情描金翠钿侵鬓贴,满口儿喷兰麝。檀板撒红牙,皓齿歌白雪,定不定百般娇又怯。
伤心秦汉,生民涂炭, 读书人一声长叹。 清江引·秋怀 张可久·元 西风信来家万里,问我归期未? 雁啼红叶天,人醉黄花地, 芭蕉雨声秋梦里。 人月圆·山中书事 张可久·宋 兴亡千古繁华梦, 诗眼倦天涯。 孔林乔木,吴宫蔓草,楚庙寒鸦。 数间茅舍,藏书万卷,投老村家。 山中何事? 松花酿酒,春水煎茶。点击...
《清江引》是元代诗人张可久所作的一首双调词。此词在表现自然景色和抒发情感方面都极为出色,被誉为元曲中的佳作。 首先,从描绘自然景色方面来看,词中所描绘的清江、碧山、丹房等自然景观,都是十分真实、生动的。例如,“清江水,碧山环绕”,这一句简洁而准确地描绘了江水清澈、山峰险峻的景象;“丹房烟不起,红藕...
《【双调】清江引_独酌玉笛一》年代:元代 作者: 张可久独酌玉笛一声天地愁,便觉梅花瘦。寒流清浅时,明月黄昏后,独醉一蹲桑落酒。夜景醺醺绮罗欢笑彻,檀板歌声歇。宝鼎串香绝,银烛灯花谢,玳筵前酒阑人散也。情描金翠钿侵鬓贴,满口儿喷兰麝。檀板撒红牙,皓齿歌白雪,定不定百般娇又怯。分类标签: ...
张可久《双调 · 清江引 · 春思》注释译文、翻译及赏析、拼音版。 松风小楼香缥缈,一曲寻仙操。秋风玉兔寒,野树金猿啸,白云半天山月小。