赵洞门为御史大夫,车马辐辏望尘者接踵于道。及罢归,出国门送者才三数人。寻召还,前去者复来如初。时吴园次独落落然,不以欣戚改观。赵每目送之,顾谓子友沂曰:他日吾百年后,终当赖此人力。未几友沂早世,赵亦以痛子殁于客邸,两孙孤立,园次哀而振之,抚其幼者如子,字以爱女,一时咸叹赵为知人[吴...
赵洞门为御史大夫,车马辐辏望尘者接踵于道。及罢归,出国门送者才三数人。寻召还,前去者复来如初。时吴园次独落落然,不以欣戚改观。赵每目送之,顾谓子友沂曰:他日吾百年后,终当赖此人力。未几友沂早世,赵亦以痛子殁于客邸,两孙孤立,园次哀而振之,抚其幼者如子,字以爱女,一时咸叹赵为知人[吴...
赵洞门为御史大夫,车马辐辏望尘者接踵于道。及罢归,出国门送者才三数人。寻召还,前去者复来如初。时吴园次独落落然,不以欣戚改观。赵每目送之,顾谓子友沂曰:他日吾百年后,终当赖此人力。未几友沂早世,赵亦以痛子殁于客邸,两孙孤立,园次哀而振之,抚其幼者如子,...
李携示赵洞门李叔,则各舌挢不下[李名明睿,江西南昌人,壬戌进士,历官尚书。赵名开心,湖广长沙人,甲戌进士,历官尚书] 徐野君嗜山水游,辄有记,尝以示吕翼令。吕曰:数日目力之劳,省却古人多少笋舆蜡屐[徐名士俊,浙江杭州人,少奇敏,于书无所不读,发为文,跌宕自喜。好为乐府诗歌古文词,与人交,如坐春风饮...
嵇叔子为李太虚作阆园影赋,累累数千言,编珠贯玉,地负海涵,刻画都尽。李携示赵洞门李叔,则各舌挢不下[李名明睿,江西南昌人,壬戌进士,历官尚书。赵名开心,湖广长沙人,甲戌进士,历官尚书] 徐野君嗜山水游,辄有记,尝以示吕翼令。吕曰:数日目力之劳,省却古人多少笋舆蜡屐[徐名士俊,浙江杭州人,少奇敏,于...
赵洞门为御史大夫,车马辐辏望尘者接踵于道。及罢归,出国门送者才三数人。寻召还,前去者复来如初。时吴园次独落落然,不以欣戚改观。赵每目送之,顾谓子友沂曰:他日吾百年后,终当赖此人力。未几友沂早世,赵亦以痛子殁于客邸,两孙孤立,园次哀而振之,抚其幼者如子,字以爱女,一时咸叹赵为知人[吴...
赵洞门为御史大夫,车马辐辏望尘者接踵于道。及罢归,出国门送者才三数人。寻召还,前去者复来如初。时吴园次独落落然,不以欣戚改观。赵每目送之,顾谓子友沂曰:他日吾百年后,终当赖此人力。未几友沂早世,赵亦以痛子殁于客邸,两孙孤立,园次哀而振之,抚其幼者如子,字以爱女,一时咸叹赵为知人[吴...
赵洞门为御史大夫,车马辐辏望尘者接踵于道。及罢归,出国门送者才三数人。寻召还,前去者复来如初。时吴园次独落落然,不以欣戚改观。赵每目送之,顾谓子友沂曰:他日吾百年后,终当赖此人力。未几友沂早世,赵亦以痛子殁于客邸,两孙孤立,园次哀而振之,抚其幼者如子,字以爱女,一时咸叹赵为知人[吴...
李携示赵洞门李叔,则各舌挢不下[李名明睿,江西南昌人,壬戌进士,历官尚书。赵名开心,湖广长沙人,甲戌进士,历官尚书] 徐野君嗜山水游,辄有记,尝以示吕翼令。吕曰:数日目力之劳,省却古人多少笋舆蜡屐[徐名士俊,浙江杭州人,少奇敏,于书无所不读,发为文,跌宕自喜。好为乐府诗歌古文词,与人交,如坐春风...