柳在诗词中,代表着离情别意。古人在送别时,会折柳相赠。 当春天来临时,柳条抽芽,点点青翠,喻示着春天的到来,而那随风飘荡的柳条,又何尝不是离人的点点思念呢。 40首柳的诗词,其中,有美妙的春风,更有深深的离愁别意。 《杨柳枝词》 唐·白居易 一树春风千万枝,嫩于金色软于丝。 永丰西角荒园里,尽日无人...
1.《杨柳枝词》 白居易 一树春风千万枝,嫩于金色软于丝。 永丰西角荒园里,尽日无人属阿谁? 2.《送别诗》 无名氏 杨柳青青著地垂,杨花漫漫搅天飞。 柳条折尽花飞尽,借问行人归不归? 3.《劳劳亭》 李白 天下伤心处,劳劳送客亭。 春风知别苦,不遣柳条青。 4.《渭城曲》 王维 渭城朝雨浥轻尘,客舍...
古时柳树又称小杨或杨柳,因“柳”与“留”谐音,可以表示挽留之意。古人常常在离别时赠柳以表示难舍难分、不忍相别、恋恋不舍的心意,而“柳”也在不同诗词中表达作者不同的心情。在寒冬时节,我们一起来古诗词中看不同的“柳”之意。【最令人怀念的柳】:“昔我往矣,杨柳依依;今我来思,雨雪霏霏”,这...
春风吹拂,千丝万缕的柳枝随风起舞,枝头绽出的细叶嫩芽,远望一片嫩黄;细长的柳枝随风飘荡,比丝缕还要柔软。柳树生长在永丰坊西角荒凉的院落里,整日无人,这美好的柳枝有谁来光顾呢?此诗将咏物和寓意融合在一起,生动传神,明白晓畅。【7】《咏柳》宋·曾巩 乱条犹未变初黄,倚得东风势便狂。解把飞花蒙日...
《青门柳》唐代:白居易 青青一树伤心色,曾入几人离恨中。为近都门多送别,长条折尽减春风。《忆秦娥.箫声咽》唐代:李白 箫声咽,秦娥梦断秦楼月。秦楼月,年年柳色,灞陵伤别。乐游原上清秋节,咸阳古道音尘绝。音尘绝,西风残照,汉家陵阙。《闺怨》唐代:王昌龄 闺中少妇不知愁,春日凝妆上翠楼。忽见陌...
柳树的存在,不仅为大地增添了一抹翠绿,更在诗词中留下了一道道美丽的风景线。1、《咏柳》唐.贺知章 碧玉妆成一树高,万条垂下绿丝绦。不知细叶谁裁出,二月春风似剪刀。这首诗巧妙地以碧玉为喻,将柳树描绘得高大而婀娜,仿佛一位身着华丽衣裳的舞者,优雅地翩翩起舞。诗人又巧妙地用绿丝绦来形容垂下的...
古典文化和诗词 03-1612:20 关于描写柳树的10句古诗词,碧玉妆成一树高,万条垂下绿丝绦。 1. 枝上柳绵吹又少,天涯何处无芳草。——宋·苏轼《蝶恋花·花褪残红青杏小》 柳树枝头上的柳絮被风吹得越来越深,天涯广阔无边,在哪里看不到可爱的芳草呢? 2. 叶叶飘零都不管,回塘早似天涯远。——王夫之《蝶恋花...
描写柳树的诗词1 1、王之涣【送别】 杨柳东风树,青青夹御河。近来攀折苦,应为别离多。 2、裴说【柳】 高拂危楼低拂尘,灞桥攀折一何频。思量却是无情树,不解迎人只送人。 3、柳氏【答韩翃】 杨柳枝,芳菲节,可恨年年赠离别。一叶随风忽报秋,纵使君来岂堪折。
今天,一起来欣赏关于杨柳的诗词,邂逅诗人笔下的柳树。1 咏柳 唐·贺知章 碧玉妆成一树高,万条垂下绿丝绦。不知细叶谁裁出,二月春风似剪刀。2 村居 清·高鼎 草长莺飞二月天,拂堤杨柳醉春烟。儿童散学归来早,忙趁东风放纸鸢。3 绝句 宋·志南 古木阴中系短篷,杖藜扶我过桥东。沾衣欲湿杏花雨,吹面...