《东郊》是唐代诗人韦应物创作的一首五言古诗。这首诗抒写了诗人久困官舍偶尔郊游时,面对充满生命力的美好春光陶然而醉的闲适心情,以及由此产生的弃官归隐的念头,表现了诗人对官场束缚的厌憎和对自由散淡生活的向往。诗中描绘的是平凡的事物和平常的景色,却蕴涵着无限的诗情画意。这首诗反映了作者的人格和诗风都...
东郊【作者】韦应物 【朝代】唐 吏舍跼终年,出郊旷清曙。杨柳散和风,青山澹吾虑。依丛适自憩,缘涧还复去。微雨霭芳原,春鸠鸣何处。乐幽心屡止,遵事迹犹遽。终罢斯结庐,慕陶真可庶。标签:生活唐诗三百首春天 译文 注释 整年拘束官署之中实在烦闷,清晨出去郊游顿觉精神欢愉。嫩绿的杨柳伴随着春风荡漾,...
韦应物《东郊》赏析 东 郊 韦应物 吏舍跼终年,出郊旷清曙。杨柳散和风,青山澹吾虑。依丛适自憩,缘涧还复去。微雨霭芳原,春鸠鸣何处?乐幽心屡止,遵事迹犹遽。终罢斯结庐,慕陶直可庶。这首诗的写作时间应当是大历末年,陶敏、王友胜《韦应物集校注》以为作于任京兆府功曹时,大历十一、二年间;...
韦应物的主要作品有:滁州西涧、东郊、送杨氏女、夕次盱眙县、初发扬子寄元大校书、闻雁、郡斋雨中与诸文士燕集、长安遇冯著、寒食寄京师诸弟、登楼寄王卿、寄李儋元锡、简卢陟、寄全椒山中道士、春思、听嘉陵江水声寄深上人、闲居寄端及重阳、自巩洛舟行入黄河即事寄府县僚友、调笑令·胡马、春游南亭、幽居...
在一个清晨,韦应物独自来到东郊野外,郊外的风景不同于城市,这里自然而疏旷,清晨的一缕曙光荡涤着他的胸襟,令人心旷神怡。对韦应物而言,眼前的景致,重新唤醒了他对田园生活的向往。此时杨柳依依,在温暖的和风中有节奏地摇曳。远山淡绿如画,令人陶醉,更淡忘了尘世的烦恼。韦应物时而倚坐在山林中休憩,时而沿着...
东郊名字寓意怎么样 东,本意是东方,即太阳升起的方向,太阳升起喻指万事万物的开始,喻意吉祥;也指主人,领袖,如东道主。 郊,指城外,市区外。 东郊名字寓意注重心灵层面、想象力丰富、冒险犯难,也寓意为人坚毅果断,性格刚毅,必有一番事业,名利双收。 东郊名字重名率高吗?
《东郊》是唐代诗人韦应物所作,通过描写自然景色和个人行动,表达了追求清静、崇尚自然和追求真理的情感和思想。首句“吏舍跼终年,出郊旷清曙”,描写了清晨出门到郊外走动赏景的情境,强调了烦扰千头万绪,追求宁静的主题。接着,诗人运用“杨柳散和风,青山澹吾虑”,将自然景色与个人情感联系起来,表现出了将...
如今,东郊已成记忆,老工业区蝶变为国际时尚产业园。三根巨大的工业烟囱,如同乡愁的守望者和发展的见证者,沉默地注视着城市的有机生长与更新。历史与现代的光影在这里交汇,工业遗存和烟火生活在这里融合。“用脚投票”的活力中心 在不少年轻人眼中,到成都就一定要去东郊记忆“赶潮”打卡。2023年,东郊记忆·成都...
建城以后,因为城的西面是海,南面是滩涂,北面是低洼的田地,只有东门城墙外有一片村落叫“青头村”,村外则是一片平旷的郊野,故“东郊”地名由此而生,由城而得。在明、清两代里都图建制时,本城周边,即今清澜港东岸的东郊一带乡村属于青蓝都(而今天的清澜港西岸,即清澜镇一带,当时称为为南矺都——作者按),...